Eurosceptische partijen aan de extreem-linkse en extreem-rechtse kant van het politieke spectrum die zich schrap zetten tegen de macht van Brussel baren kopzorgen. Ze snoepen stemmen weg en zijn niet gericht op constructie, maar op destructie. Zoals de Washington Post zegt wordt het ongenoegen bij links en rechts ook nog eens anders gevoed: ‘Far left political parties oppose what they see as the E.U.’s neoliberal, deregulatory ideology. Far right parties see the E.U. as a threat to distinctive national identities and state power.‘
De Washington Post vervolgt: ‘All across Europe, the extreme left and extreme right parties oppose European integration, while the vast majority of center-right and center-left parties embrace the E.U.’ Waar laat dat de Europeanen die extreem-links noch extreem-rechts zijn, centrum-rechts noch centrum-links? Waar laat dat mij als toevallig onafhankelijke, lid van de Piratenpartij met een anarchistisch links-liberale wereldvisie? Ik ben niet voor de EU met niet-democratische elementen zoals die nu opereert, maar voel evenmin iets voor het simplisme tegen de EU zoals dat wordt verwoord door onverzoenlijke Duitsland-haters en Putin-Versteher.
Tijd voor een nieuwe derde weg. Niet die doodlopende van Kok, Blair en Clinton uit de jaren ’90 die een valse dwarsstraat naar het marktdenken bleek te zijn, maar voor een alternatief tussen het extreem-linkse en extreem-rechtse denken van onwaarachtige mensen zoals Marine Le Pen, Nigel Farage en Vladimir Putin en het centrum-linkse en centrum-rechtse denken van Jeroen Dijsselbloem en Angela Merkel dat de consensus omarmt en niet fundamenteel een financieel-economische sector die zich aan de politieke controle onttrekt ter discussie stelt. Wat is de derde weg tussen ‘feitenvrije euroscepsis die de verzwakking van de EU als doel heeft’ en wegkijkend ‘pappen en nathouden’? Ik ben m’n plek in Europa kwijt als constructieve scepticus.
Foto: Schermafbeelding van tweet van The Greek Analyst, 5 augustus 2015.
George Knight 
Zo’n derde weg zou bv. die van een confederaal Europa kunnen zijn, zoals Varoufakis die voorstelde, maar dat zag jij om een of andere reden niet zitten.
LikeLike
Het help natuurlijk als politici en ministers e.d. op houden om de EU alleen nog maar weg te zetten als iets dat ons “dwingt” om maatregelen te treffen en als iets dat ons alleen maar een hoop geld lijkt te kosten zonder er bij te zeggen dat het ook een hoop voordelen oplevert en dat “we” er toch maar mooi vrijwillig deel van zijn geworden. Niets of niemand te wereld dwong ons om toe te treden tot de EU, Euro, Schengen enz.
LikeLike
@anoniem
Dezelfde Varoufakis die de EU beschuldigde van terrorisme? Ik versta onder constructieve kritiek iets anders. Daarnaast behoren communisten tot extreem-links dat een einde of een forse verzwakking van de EU wil. Ik zie juist een versterking van de EU als oplossing.
LikeLike
George,
Kan je mij vertellen wat de huidige EU voor goeds heeft gebracht voor de mensen met de lagere inkomens?
Waar haal je het vandaan de Extreem links (SP?) de EU wilt afbreken, maar deze EU is er niet voor de mensen met de laagste inkomens,
Dus links wil wat anders, een goede samenwerking en afspraken onderling kom je ook een eind mee, dat heeft als voordeel dat elk land z’n eigen indentiteit behoudt, zo kan een Fransman leven als een Fransman en een Belg als een Belg.
En als jij een versterking van de huidige EU als een oplossing ziet,dan sla je de plank helemaal mis, want een Belg is geen Fransman en dat zal hij/zij ook nooit worden.
Roberto
LikeLike
@Roberto
Het gaat niet specifiek om mensen met lagere inkomens. Maar om een EU die zichzelf vindt en zich onttrekt aan zowel de tegenwerking vanaf de extreem-linkse en extreem-rechtse kant als de tegenwerking van de financieel-economische sector die de politiek ‘koopt’.
De SP is een partij met goede standpunten waar ook ik wel eens op gestemd heb, maar een democratische partij is het nauwelijks te noemen. Dat zien we nu ook weer met de chaotische en ondemocratische procedures voor de nieuwe partijvoorzitter. Maar het gaat niet om de SP.
Als de EU alleen op de wereld was, dan had je gelijk. Maar als de EU het op wil nemen tegen andere machtsblokken dan zullen de EU-lidstaten beter moeten samenwerken dan ze nu doen. De keuze is simpel: terug naar de nationale staten die worden versterkt en opheffing van de EU of verdere integratie en versterking van de EU. Voortmodderen zoals nu werkt niet meer. Hoewel juist dat typisch ‘Europees’ is.
LikeLike
Tot de invoering van de euro en het daarbij behorend strakke corset van het eurosysteem beschikten individuele lidstaten over hun eigen ruimte, dynamiek, tradities en capaciteiten om sturend bij te stellen in de Economische Monetaire Unie.
Tja, wie heeft dan het zgn. ‘political ownership’, c.q. verantwoordelijkheid voor de ene na de andere eurocrisis?
In reactie op de benarde situatie van het strakke eurocorset oproepen voor een eigen europaregering met alle toeters en bellen erop en eraan is niets meer dan een rookgordijn om iets anders te verbergen: dat soms een stap terug gedaan moet worden zodat weer de ruimte ontstaat om -ooit- weer vooruit te gaan.
Hetgeen eurolidstaten, net zoals de andere EU lidstaten, niet van de verantwoordelijkheid ontheft haar staatshuishoudingen en inrichting van de samenleving op orde te brengen.
Iets wat een nieuwe uit nood geboren ‘euro’regering nimmer kan afdwingen tenzij nationale parlementen al hun bevoegdheden afgeven.
LikeLike
“Pleidooi voor derde weg in EU tussen hard marktdenken en onverzoenlijke euroscepsis”
Januari 2016 komt daarop het antwoord.
“Here, Varoufakis offers concrete policies that the rest of the world can take part in to intervene and help save Europe from impending catastrophe, and presents the ultimate case against austerity. With passionate, informative, and at times humorous prose, he warns that the implosion of an admittedly crisis-ridden and deeply irrational European capitalism should be avoided at all cost. Europe, he argues, is too important to be left to the Europeans.”
https://books.google.de/books?id=IjQXrgEACAAJ&redir_esc=y
LikeLike