Is het wel ethisch om grappen te maken over het strategisch genie van de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un die in hemdsmouwen vanaf zijn balkon met bureau het oppercommando voert over het leger? In een land met concentratiekampen en hongersnoden. Toch blijft die net iets te dikke Kim met zijn opgeschoren nek een ideaal mikpunt voor hoon. Of zijn grappen over Kim en zijn onoverwinnelijke leger met gerontische generaals als het weglachen van het leed zoals humor is? Kim Jong-un is de mesjogge leider die als hij niet bestond uitgevonden zou worden om ons te doen beseffen hoe absurd het leven werkelijk is. Kim houdt ons bij de les.
George Knight 