Een item van bijna 3 jaar geleden van het door Qatar gefinancierde Al Jazeera over de door het Kremlin gefinancierde Russische nieuwszender Russia Today, RT. Conclusie is dat RT op alles en iedereen kritiek heeft, maar niet op Rusland. En dat is hoogst merkwaardig voor een zender die Russia Today of RT heet.
Na de Oekraïens-Russische oorlog is het er volgens John O’Sullivan van het conservatieve Danube Institute niet beter op geworden: ‘RT’s reporting and commentary on the Ukrainian crisis, which depicted the Kiev government as bloodthirsty neo-fascists intent on ethnic cleansing etc. — while depicting actual bloodthirsty neo-fascists (and Russian soldiers) in eastern Ukraine as peace-minded democrats.’ RT is journalistiek onaanvaardbaar eenzijdig. Da’s politiek beleid en meer dan ‘normale’ vooringenomenheid of kortzichtigheid.
O’Sullivan geeft vandaag in The Spectator zijn visie op RT en concludeert dat in het Westen de twijfel over het journalistieke gehalte ervan steeds meer toeneemt, de zender zich met deze niet-journalistieke houding buiten het debat plaatst en journalistieke waakhonden het niet langer het voordeel van de twijfel geven: ‘People are beginning to agree with Remnick that the ‘Russian point of view’ is generally Putin’s point of view. Now the British regulator Ofcom has reached the same conclusion: last month it accused RT of serious breaches of due impartiality and threatened sanctions against it.’ Het valt te bezien of O’Sullivan gelijk heeft en de waarheid van RT door Westerse nieuwsconsumenten doorzien wordt als niet-onpartijdig en selectief.
Als de leiding van RT verstandig is -en daartoe van het Kremlin de ruimte krijgt- dan verlegt het de koers en probeert de eigen geloofwaardigheid te redden door de ergste manipulatie en onwaarheid achterweg te laten om zo aanvaardbaar te kunnen blijven voor een Westers publiek. Dat weliswaar goedgelovig is, maar niet gek.
(Op 18 februari 2013 schreef ik over Russia Today:
Ontluisterend is dat voor de consument die maatschappijkritisch nieuws zoekt RT onmisbaar is omdat het goede journalistiek biedt die geen enkele westerse nieuwszender toont. Voor een totaalbeeld is RT, of PressTV of Al Jazeera, daarom een aanvullende bron. Maar selectief en eenzijdig. Zoals westerse media dat ook zijn.
Uiteraard is RT een marginale zender. En hoewel onmisbaar voor een totaalplaatje is het afhankelijk van een beperkt aantal informanten. Elke keer Julian Assange, Steve Rambam, John Kiriakou of de advocaat van Bradley Manning wordt ook voorspelbaar. Maar dat doet niks af aan het feit dat deze opinieleiders onverkort hun mening mogen geven op RT, wat het (geo)politieke doel ook is. Terwijl ze door de gevestigde westerse media zo goed als geboycot worden. Het bestaan van RT bevestigt het falen van westerse media. Ook een waarheid.)
George Knight 
Krijg ik ooit bij NOS kritiek op VS, EU of NATO ?
LikeLike
@Richard
Het probleem met het merendeel van de nieuwsmedia is dat ze selectief zijn. Of ze kijken alleen kritisch naar A en vergoelijken B, of omgekeerd. Maar in dat wegkijken en goedpraten zijn gradaties. Al Jazeera America is onpartijdiger dan Fox News, TYT dan The Real News of Democracy Now!, de BBC dan Sky.
Ik schat de nieuwsvoorziening van de NOS niet zozeer partijdig in, maar flets. En dan vooral het NOS Journaal dat ondermaatse verslaggevers combineert met hoge kwaliteit. Nieuwsuur is doorgaans spannender en weet soms grote hoogte te bereiken. Van de andere kant faalt het soms opvallend. Allebei lijden ze onder een volgens velen achterhaalde opvatting wat journalistiek is. Die code van hoor en wederhoor wordt zo een belemmering om scherp te worden. Of maatschappijkritisch. NOS Journaal en Nieuwsuur worden daarom niet activistisch en steunen zo de status quo. Dus de gevestigde machten.
Volbloed propagandazenders als Russia Today, Press TV of Voice of America hebben in tegenstelling tot bovengenoemde nieuwszenders geen journalistieke, maar een politieke doelstelling. Een groot verschil dat vooral af te lezen valt aan de selectie van de onderwerpen. Zo is het merkwaardig dat RT dat zegt over Rusland te gaan nauwelijks aandacht besteedt aan de economische problemen van Rusland, maar op zijn hoogst voor een verklaring verwijst naar elders. Dat helpt niet om de feiten te verklaren, maar wordt een afleiding van de feiten. Propaganda dus. Daarbij zijn deze propagandazenders staatsgefinancierd en hebben ze bijna onbeperkte middelen.
Maar ook daarin is weer een onderscheid aan te brengen, want Al Jazeera America dat door Qatar wordt gefinancierd lijkt minder onpartijdig dan bijvoorbeeld RT. Maar da’s relatief en komt doordat er voor Qatar minder onderwerpen taboe zijn en het daarom over meer onderwerpen journalistiek kan zijn. Dus waar Al Jazeera redelijk objectief over Rusland en Oekraïne verslag kan doen, doet het dat niet over de oorlogen in Syrië en Irak en de verschillen tussen soennieten en sjiieten in het Midden-Oosten. Zo kun je uitgaande van belangen die landen en nieuwszenders hebben de kans berekenen wie het meest onpartijdig zal zijn.
LikeLike
Helaas zijn naar mijn idee alle westerse media volbloed propaganda zenders.
Eigenlijk de enige die ooit ook dit standpunt verwoordde was nog maar kort geleden Wolferen.
En natuurlijk kunnen critici van het westen als Chomsky en Galloway bij RT dit standpunt uitdragen.
LikeLike
@Richard
Tja, als je geen verschil maakt tussen zenders die uitgaan van een politiek of journalistiek idee, dan is alles propaganda. Daarmee gooi je het idee om te onderscheiden en te verschillen te verklaren uit het raam. Dat lijkt me onnodig, ongewenst en ongelukkig.
Toen Karel van Wolferen voor NRC correspondent in Japan was had ik respect voor zijn artikelen. Ik las ze met plezier. En nog steeds als hij met kennis over Japan schrijft. Maar zijn artikelen over geopolitiek en de VS vind ik een voorbeeld van onnodige eenzijdigheid. Waarom Van Wolferen tegenwoordig alleen kritiek geeft op het Westen ontgaat me. Hij beschadigt zichzelf ermee. Jammer voor iemand die in het verleden zoveel krediet had opgebouwd.
Noam Chomsky krijgt een redelijk breed platform. Hij is de favouriete lastpak. Hij is minder eenzijdig dan het op het eerste gezicht lijkt. Aardig dat je hem als voorbeeld noemt. Dat geeft aan wat ik bedoel. Laatst veroordeelde Chomsky de bezetting door Rusland van de Krim. Hij noemde het een criminele daad. Daarnaast liet hij overigens niet na om een vergelijking met de bezetting door de VS van het Cubaanse Guantanamo Bay te maken. Ok, er zijn verschillen in geschiedenis en vooral oppervlakte, maar zo’n stellingname die probeert te vergelijken en te verklaren gaat richting evenwichtigheid en onpartijdigheid. Waarbij Chomsky niet zijn politieke voorkeur voor A of zijn haat tegen B vooropzet, maar de internationale rechtsorde en de mensenrechten. Dat vind ik een navolgbaar standpunt.
https://georgeknightlang.wordpress.com/2014/11/10/chomsky-noemt-annexatie-krim-door-rusland-criminele-daad/
Journalistiek bestaat er dan uit om verslag te doen van die argumenten pro en contra van Chomsky en dat volledig te laten zien. Propaganda bestaat eruit om alleen de kritiek op Rusland of op de VS te laten zien. Zodat er een zender resteert die gebaseerd is op de kritiek op de ander. Dat laat de kijker niet zelf oordelen en biedt geen stof aan om tot een eigen afweging te komen. Het is ook saai en voorspelbaar. Propaganda neemt de nieuwsconsument niet serieus. Daarom ben ik er tegen.
LikeLike
Tja, als je de overwinnaarswaarheden nog steeds slikt, zie het westerse ‘nieuws’ als objectief.
Maar Wolferen is niet alleen:
http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/29848_europas_politiek_van_ontkenning_en_kortetermijndenken/
Waar het om gaat is wat Chomsky eens zei ‘je moet wel een genie zijn om het VS imperialisme niet te zien’.
Maar inderdaad, wie de VS nog steeds ziet als onze bevrijder van Hitler, en slachtoffer van 11 sept, die ziet westers ‘nieuws’ niet als propaganda.
In 1980 nam Duitsland een wet aan die verbood verder te betogen dat Duitsland slachtoffer was van twee wereldoorlogen.
Zo gaat dat bij ons.
LikeLike
@Richard
Overwinnaarswaarheden, waar heb je het over? Zijn we allen niet verliezers? Wat een verdediger van propaganda doet komt neer op precies dezelfde afleiding als propaganda. Zo iemand kijkt maar naar een kant. Dat begrijp ik niet. Van de Russische of Amerikaanse propaganda begrijp ik waarmee ze bezig zijn. Ze proberen via de beïnvloeding van de publieke opinie een doel te bereiken. Dat heeft een zekere logica. Maar het ontgaat me volstrekt waarom jij of ik die beperkte blik over zouden moeten nemen. Daarmee geef je je eigen kritische blik weg en lever je je vrijheid van denken in. Dat lijkt me niet verstandig.
Natuurlijk is er Amerikaans imperialisme en heeft de VS een veiligheidsindustrie met spionage van burgers en een wapenindustrie. Wie dat niet ziet of het ontkent kijkt weg voor de realiteit. Maar de Russische Federatie opereert ook imperialistisch, heeft een veiligheidsindustrie met spionage en een wapenindustrie die gedijt bij oorlog. Daar geldt hetzelfde voor, wie dat niet ziet of het ontkent kijkt weg voor de realiteit. Voor China geldt overigens hetzelfde. Dat opereert alleen behoedzamer en meer gericht op de lange termijn.
Ik pleit er niet voor om de daden van de VS goed te praten of die van Rusland te veroordelen. Ik pleit ervoor om ze allen langs dezelfde meetlat te leggen. Dat doe ik hier dan ook regelmatig. Mij fascineert het hoe deze landen zo kunnen ontsporen, voor zichzelf iets opeisen dat ze anderen ontzeggen. Zoals Putin afgelopen week in zijn toespraak tot het land soevereiniteit voor alle landen inclusief Rusland opeiste, maar dat voor Oekraïne ontkent. Hoe raakt zo’n wereldleider nou zo verstrikt in zijn eigen tegenstrijdigheden? Da’s de vraag die gesteld moet worden.
Wat de journalistiek betreft herhaal ik wat ik eerder zei. Ook in Rusland zijn er trouwens nog enkele journalistieke media, die door het Kremlin geleidelijk dreigen te worden gesloten. Ik heb respect voor de Russische journalisten die tegen de staatsmacht in hun werk blijven doen. In de VS zijn de gevestigde media ook op de hand van de macht, het Witte Huis of de veiligheidsindustrie, maar worden ze in elk geval niet zoals in Rusland om oneigenlijke redenen gesloten. Er is dus een verschil tussen media die uitgaan van de feiten en media die uitgaan van een politiek idee. En tussen landen die onafhankelijke journalistiek tolereren of niet. Wie die verschillen niet herkent of wegkijkt om dat te willen herkennen onder het mom ’niets deugt’ mist de kans om te onderscheiden. Dat lijkt me onnodig, ongewenst en ongelukkig. En niet passen in een debat dat de wereld probeert te begrijpen. En te verklaren.
LikeLike
De overwinnaars waarheid is dat de VS ons heeft bevrijd van Hitler.
Voor velen is de VS helaas nog steeds het land wat strijdt voor vrijheid en democratie.
De VS heeft iets van 850 militaire bases over de hele wereld, Rusland heeft buiten het eigen grondgebied niet één.
Nabestaanden van degenen vermoord in MH17 boven de Ukraine lieten nu een brief uitgaan waarin staat dat Nederland het onderzoek verpest.
Dat was al lang mijn idee.
Een speculatie nu is dat Rutte Putin niet voor het hoofd wil stoten, helaas is er een heel andere interpretatie mogelijk, die acht ik waarschijnlijker.
Het is maar net waar je de grootste boef ziet.
LikeLike
@Richard
Een deel van de overwinnaarswaarheid is dat de VS en landen als Canada, Groot-Brittannie en Polen Europa heeft bevrijd van Hitler of Azië van Hirohito. De grootste oorlogsinspanning van de VS lag in Azië. Een ander deel van de overwinnaarswaarheid is dat de Sovjet-Unie Europa van Hitler heeft bevrijd. Dat zijn dus republieken als Rusland, Oekraïne, Wit-Rusland, Armenië en Kazachstan. Het is allemaal geboekstaafd en hoeft niet ontkend te worden.
De republiek Rusland ziet zichzelf niet graag als imperialistische, dus: kolonialistische macht, maar is dat feitelijk wel. En is het dat al eeuwen. Uiteraard heeft Rusland buiten het eigen grondgebied militaire bases. Maar ook buiten de grenzen van de Russische Federatie. Zoals op de Krim. Of op Cuba.
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Russian_military_bases_abroad
http://www.businessinsider.com/russia-is-reportedly-reopening-its-spy-base-in-cuba-2014-7
https://georgeknightlang.wordpress.com/2014/03/23/rusland-kan-claims-over-ingelijfde-gebieden-verwachten/
Ik begrijp het ongeduld van de nabestaanden van de MH17. Ik zou ook ziedend zijn en willen dat de daders zo snel mogelijk opgespoord, aangeklaagd en berecht werden. Nederland heeft na het neerschieten van de MH17 een opmerkelijke draai gemaakt. Als een van de economische en politieke steunpilaren van de Russische Federatie in de EU werd het ineens een van de meest kritische landen jegens de Russische Federatie. Uit niets blijkt dat premier Rutte president Putin niet voor het hoofd wil stoten. Want dat doet hij wel. De Russen weten dat Nederland zich binnen de EU en NATO actief opstelt om dat wat het als Russische agressie ziet in te perken. De Russen zullen dat waarschijnlijk nog billijken ook vanwege de vele Nederlandse slachtoffers van de MH17. Er zijn in dit verhaal vele boefjes en boevenmaten, maar naar mijn idee is er maar een grootste boef die de hele Europese veiligheid en vrede op het spel zet.
LikeLike
Het is inderdaad geboekstaafd,
zie b.v.
Simon Newman, ´March 1939, The British guarantee to Poland, A study in the continuity of British Foreign Policy’, 1976, Oxford
Charles A. Beard, ‘American Foreign Policy in the Making, 1932 – 1940, A study in responsibilities’, New Haven, 1946
Harry Elmer Barnes, ed., ‘Perpetual War for Perpetual Peace, A critical examination of the foreign policy of Franklin Delano Roosevelt and its aftermath’, Caldwell, Idaho, 1953
Bruce Allen Murphy, ‘The Brandeis/Frankfurter Connection, The Secret Political Activities of Two Supreme Court Justices’, New York, 1983
Günther W.Gellermann, ‘Geheime Wege zum Frieden mit England…, Ausgewählte Initiativen zur Beëndigung des Krieges 1940/1942’, Bonn 1995,
en kan dus als bekend worden verondersteld, net als de toedracht van 11 sept.
Die van MH17 zal wel duister blijven.
LikeLike
@Richard
Ik denk dat de toedracht van het neerschieten van de MH17 niet duister zal blijven. Het ontrafelen van de ramp boven het Schotse Lockerbie duurde ook zo’n drie jaar. Er is een groot Nederlands juridisch team dat door het OM is opgericht dat al vanaf de eerste dag onderzoek naar de schuldvraag doet. Dat loopt parallel aan het onderzoek van de Veiligheidsraad naar de oorzaak.
LikeLike
Tja, de mening van ‘propagandazender’ Aljazeera over ‘propagandazender’ RT. Daar schieten we wel wat mee op. Donald Rumsfeld vond van Aljazeera 10(?) jaar geleden hetzelfde als wat John Kerry een half jaar geleden over RT stelde. Vier jaar geleden moedigde Hillary Clinton providers aan om Aljazeera toch maar in hun kabelpakket op te nemen en de onafhankelijke gerenommeerde onderzoeksjournalist Pepe Escobar lachtte John Kerry uit. Redenen bekend. Uiteindelijk gaat het allemaal over de controle over energie(gas/olie)stromen en dominantie in de regio. Ik zag hier ook nog een blog over de megalomane eerzuchtige brokkenpiloot Bernard-Henry Levy die iets over Oekraïne zei. Die slaat al bijna 40 jaar de plank mis. Te beginnen bij zijn verwachting midden jaren ’70 over de opkomst van een orwelliaans totalitarisme in het westen; een sinister huwelijk tussen fascisme en communisme. Dat werd de grootste explosie van liberalisme en individualisme die de geschiedenis ooit gekend heeft. Overal is de man geweest om zich in Grote Zaken te mengen teneinde de ‘verdrukten der aarde’ te verdedigen. In Bangladesh, in Afghanistan, in Bosnië, in Libië en waar al niet. Steeds was het tevergeefs, contra-productief of een fiasco. De kritiek op de man is al decennia monumentaal; niet bepaald het monument wat hij voor zichzelf in gedachten heeft. Dan was er nog een blog met Angela Merkel die stelde dat ze niet terug wil naar de tijd van Timosjenko en Janoekovitsj. Straks meer daarover.
Het lijkt me toch zaak om al die uitspraken, al dat gedoe rond Oekraïne te beoordelen vanuit wat er werkelijk in Oekraïne gebeurt. Daar verdrijf ik graag een druilerige zondagmiddag mee. In twee delen:
De gemiddelde Oekraïner is waarschijnlijk 20% armer dan hij was toen de Sovjet-Unie instortte. Als we kijken naar de totale omvang van de economie (gemeten in reële bbp-termen) is de daling nog scherper: 30% sinds 1991. In de jaren ’90 was het nog erger: 60%. Kijk maar naar hoe goed Polen het heeft gedaan in vergelijking met de Oekraïne. Als Oekraïne wil convergeren met Polen, dan zou de economie tot 2030 met 10% per jaar moeten groeien. Dat is niet alles. Oekraïne is een van de meest corrupte landen ter wereld. Slecht geplande privatiseringen creërde in de jaren 1990 een oligarchische klasse die de meeste rijkdom van het land voor zichzelf opzoog. Corruptie is een manier van leven. Weinig mensen weten dat in Oekraïne het land is waar de welvaart het meest ongelijk verdeeld is, als je kijkt naar rijkdom (niet het inkomen). De welvaart is ongelijker verdeeld dan in 2013. Het bbp per hoofd van de bevolking is ongeveer ¼ van dat van Russen en ongeveer 1/10 van dat van Nederlanders.
De zaken kunnen vrij snel nog veel erger worden. Timothy Ash, hoofd van emerging-market research bij Standard Bank, analyseert dat de hrvynia van het huidige niveau van ongeveer 15 per dollar, op zichzelf al een 50% daling over 2014, zou kunnen vallen naar 25 per dollar. Eerder dit jaar was dat 8 per dollar. Mr Ash deelt de mening van veel economen dat het westen totaal onderschat hoe ernstig de situatie is. E.a.a. hangt samen met de sancties tegen Rusland, omdat de Oekraïense economie afhankelijk is van de Russische. Brookings (een Amerikaanse denktank die overigens uitblinkt in het fulmineren tegen Putin) stelde in een opmerkelijk rapport mei dit jaar dat Rusland de sancties wel zal overleven, maar Oekraïne niet. (Ukraine: A Prize Neither Russia Nor the West Can Afford to Win) Het rapport begint met: wat bijna vergeten wordt in de discussies over het conflict tussen Rusland en het westen is wat er met Oekraïne gebeurt.
Dat is nog steeds zo. Sterker nog, het westen laat Oekraïne in de steek. Ondanks de grote beloften van hulp, faalt ze jammerlijk in haar antwoord op de ontstane situatie. Tenzij er snel een koerswijziging komt, zal de Oekraïense economie instorten. Ook al is de schuldenlast van Oekraïne gestegen van 40% van het bbp in 2013 tot misschien wel 70% nu, zowel de overheid als het IMF blijven nog steeds beweren dat het land haar schulden kan blijven betalen. Dit is ongeloofwaardig. Het vooruitzicht van een chaotische default schrikt investeerders af. Oekraïne zou – met steun van het IMF – moeten beginnen om nu haar obligaties te herstructureren. En aangezien dat niet genoeg zal zijn, zal het meer hulp nodig hebben, waarschijnlijk nog minstens $20 miljard. Westerse regeringen moeten duidelijk maken dat ze meer geld zullen verstrekken. In het bijzonder kunnen de Amerikanen konden guller zijn. Deze hebben tot nu toe slechts een miezerige $1 miljard geleverd.
De focus ligt ergens anders. Maar de mensen in Oekraïne zullen niet eeuwig blijven wachten en ze kunnen niet eeuwig worden gemanipuleerd met patriottische retoriek van de regering die permanent de nadruk legt op de ‘vijanden’ die dan in de eerste plaats Putin en de Russische regering zijn. De mensen beginnen in te zien dat hun vijanden ook in hun eigen regering zitten en dat de mensen die hen regeren in Kiev hun eigenlijk niet in hun eigen belang regeren, maar in het belang van dezelfde oligarchen die sinds Maidan helemaal niet uit hun machtposities verwijderd zijn, maar die gewoon hun invloed op de Oekraïense politiek hebben veranderd t.b.v. hun persoonlijke belangen en bezittingen. Zo viel er recent een artikel te lezen met een poging om te berekenen hoe bijvoorbeeld Igor Kolomoyskyi, waarschijnlijk een van de meest patriottische oligarchen in Oekraïne, dit jaar zoveel geld verdiende. De schrijver van het artikel berekende dat als meer dan 20 miljard Oekraïense hryvnia, iets meer dan 1 miljard euro, die hij kreeg voor militaire contracten en de levering van olie, en naar de selectieve voorkeuren van de staat, op een even corrupte manier als voor Maidan.
LikeLike
Een van de belangrijkste oorzaken van de burgeroorlog in Oekraïne is het feit dat partijen zoals Svoboda, Right Sector en andere extreem-rechtse partijen voor Oekraïners in het zuiden en het oosten totaal onacceptabel waren nog voordat deze partijen het burgerprotest veranderden in een revolte. Daar komt nog iets bij. Ondanks de mislukkingen van extreem-rechtse partijen zijn 13 extreem-rechtse parlementsleden verkozen in het parlement in de “single-member districts” of in de lijsten van formeel “niet-extreem-rechtse” partijen, met inbegrip van de Radicale Partij van de politieke clown Oleg Lyashko en zelfs het pro-presidentiële Petro Poroshenko Blok. Bovendien zijn sommige van de nieuwe Kamerleden niet alleen uiterst rechts, maar werkelijke neo-nazi’s. Neem Andriy Biletsky, in een single-lid district in Kiev, verkozen met steun van het Volksfront geleid door Arseniy Yatseniuk. Biletsky was het hoofd van een openlijk racistische Patriot of Ukraine groep, die betrokken was bij haat-misdrijven tegen minderheden, en later de kern vormden van de beruchte Azov vrijwilliger bataljon, die neo-nazi symboliek gebruikt. Deze gevierde commandant van de Azov bataljon kreeg de rang van luitenant-kolonel bij de politie toegewezen. Of een andere persoon, Yuri Michalchyshyn, die eerder Svoboda-Kamerlid was. Deze kwam niet in het parlement, maar werd benoemd tot hoofd van de strategie en analyse-afdeling van de Veiligheidsdienst van Oekraïne. Michalchyshyn werd de ideoloog van de radicale vleugel van Svoboda Party, nadat er een tekst van hem in een boek werd gepubliceerd over het abc van het nationaal-socialisme door Joseph Goebbels. Westerse media en regeringsleiders zwijgen hier over.
Het is niet alleen interessant om een jaar na het begin van de Maidan-protesten en tien jaar na de oranje-revolutie de kwantiteit van protest-activiteiten na Maidan te noemen, maar ook de veranderingen van het karakter van de protesten in het laatste halve jaar. Er vinden nog steeds ongeveer drie keer zoveel protest-evenementen plaats als voor Maidan. In augustus en september waren de protesten nog ideologisch van aard. Meestal patriottische demonstraties vóór United Ukraine, geopponeerd door demonstraties waarin eisen werden gesteld over federalisering/separatie. In oktober, voor de verkiezingen, veranderde dat uiteraard in het stellen van politieke eisen. Maar naast verkiezing-demonstraties waren er, i.t.t. vóór Maidan opvallend veel anti-regering protesten en eisen over ‘illustratie-processen,’ zoals dat in Oekraïne genoemd worden om de corruptie (in regeringskringen) in te perken. Dat is opvallend. Sociaal-economische protesten waren er ook vóór Maidan, maar protesten tegen andere zaken zijn veel frequenter dan voorheen (de recente opmerking van Angela Merkel, dat zij niet terug wil naar de tijden van Timosjenko en Janoekovitsj, slaat in Oekraïne niet aan).
De situatie kan dus snel veranderen. De patriottische mobilisatie, die heel natuurlijk was tijdens de hoge intensiteit van de burgeroorlog in augustus en begin september zwakt af. Het was al behoorlijk lager in oktober. En de verkiezingen zijn afgewerkt. De nieuwe regering zal vrij snel worden gevormd. En de mensen zullen vragen beginnen te stellen aan de nieuwe regering over haar beloften, over de beloftes over hervormingen en over de economische situatie, die snel verslechtert. De reële lonen in Oekraïne zijn twee keer zo laag als ze waren voor de devaluatie van de nationale munt. En de prijzen stijgen. De prijzen voor de openbare nutsbedrijven stijgen ook. En de lonen – vooral in de staatsbedrijven – zijn bevroren.
Aangezien het westen het laat afweten, zullen de gewone Oekraïners het zelf moeten doen. Dat zal een heel ander soort beweging dan de Oranje-revolutie of Euromaidan moeten zijn. Hoeveel Oekraïners afhankelijk zijn van hun beschermheren – men heeft echt te maken met feodale toestanden – is niet te zeggen, maar over een paar maanden zal het velen wel duidelijk zijn dat de situatie hopeloos is. Deze nieuwe revolutie zal veel meer sociaal gearticuleerd moeten zijn, met veel sterke en belangrijke invloed van de vakbonden; van de georganiseerde arbeid. Er waren een heleboel terechte sociale grieven met de Janoekovitsj overheid, maar er waren geen partijen of organisaties die probeerden deze grieven te articuleren c.q. pogingen om een systematisch programma te ontwikkelen vóór de mensen die deze klachten weg hadden kunnen werken. Het gras was elders groener, dat was zo ongeveer het plan tijdens Maidan. Dus moeten ze meer in de opkomst van de nieuwe sterke vakbonden (ik bedoel geen ideologisch collectivistische regressie; Heiner Flassbeck vroeg aan Obama om de vakbonden te steunen ter verbetering van de economie) en sterke andere organisaties van andere gediscrimineerde groepen die nodig zou zijn om te verwoorden wat voor radicale sociale hervormingen in Oekraïne nodig zijn. Dat is denk ik de enige manier om een echte anti-oligarchische revolutie te ontketenen voor de grote meerderheid van de Oekraïense bevolking. Aan de invoering van een neoliberaal systeem gaan ze ten onder. Dat wordt vele malen erger dan Griekenland.
Bronnen:
Center for Social and Labor Research in Kiev (Volodymyr Ishchenko)
The Brookings Institution
The Economist
Wikipedia
LikeLike
@Arjan
‘Sterker nog, het westen laat Oekraïne in de steek. Ondanks de grote beloften van hulp, faalt ze jammerlijk in haar antwoord op de ontstane situatie.’
In grote lijnen ben ik het met je eens. Oekraïne en de Russische Federatie zijn bovengemiddeld corrupt en slecht georganiseerd en doen het daarom economisch slecht. Trouwens, de koersdaling van de hryvnia is een gevolge van meerdere invloeden. Het staat niet op zichzelf, de afgelopen week daalden in navolging van de forse koersdaling van de roebel ook de valuta van andere landen in de zogenaamde Russische ruimte.
Maar ik ben het met je oneens dat het Westen Oekraïne in de steek laat. De hulp is alleen indirect, kwam traag op gaan en werkt pas op langere termijn. En is daarom lastig te herkennen. Zoals de sancties die tijd nodig hebben om effect te hebben. Putin en de machthebbers in het Kremlin weten dat Obama, Cameron en Merkel vastberaden zijn en ze de sancties niet zullen afzwakken. Westerse leiders opereren terughoudend, schuwen de oorlogsretoriek en proberen de Russische Federatie economisch op de knieën te krijgen. Hoewel Cameron af en toe uitschiet. Putin weet dat de sancties werken. Of hard toe zullen gaan slaan.
Daarbij hebben ze een zware taak om de corruptie en slechte organisatie van Oekraïne van de rails te krijgen. Want geld besteden aan een Oekraïne in opbouw is wat anders dan het gooien in een bodemloze put. Dat past niet bij de algemene economische situatie van nu. Maar de Westerse economie is sterk genoeg om Oekraïne te steunen. Die steun is conditioneel en wordt gebruikt als stok achter de deur om te hervormen. Zo moet je denk ik ook het zo goed als ontbreken van militaire steun door het Westen aan Oekraïne begrijpen. Hoewel via NATO-landen als Litouwen of Polen wat steun doorsijpelt. Wat heeft het voor zin om wapens te leveren aan een Oekraïens leger waar de vrijwilligersbataljons doorgaans beter en gemotiveerder zijn dan het reguliere leger?
De politieke oplossing voor Oekraïne is dus een smal pad dat gevolgd moet worden. Als in een klassiek drama moeten de obstakels een voor een opgeruimd worden. Waarbij de interne problemen van Oekraïne (corruptie en de macht van de oligarchen, slecht leger, Russische mollen op alle niveau’s, rechts-extremisme, politieke verdeeldheid, slechte economische situatie) groter zijn dan de externe problemen (oorlog met Rusland, separatisten, sancties door Rusland).
Maar de animositeit met Rusland werkt ook verbindend. En da’s voor Oekraïne de winst van 2014. Een duidelijke meerderheid is voor de koers richting Europa omdat het daar meer perspectief in ziet en onderzoeken laten ook zien dat een meerderheid van de Oekraïeners nu voor toetreding tot de NATO is. Zodat Putin straks niet alleen met lege handen staat en geen van zijn doelen bereikt heeft, maar deze door zijn politiek nog versneld heeft. Alleen, het vraagt tijd -en dus geduld- om dat pad te bewandelen. Overhaasten heeft geen zin.
LikeLike
@Arjan
Hier was geen blog over Bernard-Henry Levy. Alleen bij de reacties een interview met hem.
LikeLike
@George
I.i.g. kletst BHL zoals gebruikelijk uit zijn nek. In Frankrijk zijn geen parade’s met nazi-symbolen en worden er geen personen benoemd op sleutelposities die zich openlijk gedragen als neonazi’s. Dan is er in Oekraïne meer aan de hand wat dat betreft dan BHL veronderstelt (een eufemisme als men andere bronnen leest, maar men kan zich de moeite besparen bij deze flaneur). In The Guardian waarschuwt Volodymyr Ishchenko tegen deze fascisten in het artikel “Ukraine has ignored the far right for too long – it must wake up to the danger.” Er is wat Marine Le Pen betreft iets dat veel meer zorgen baart dan die paar miljoen die FN van Putin krijgt. Heiner Flassbeck e.a. hebben ervoor gewaarschuwd dat de kans groot is dat Frankrijk met Le Pen als president over een paar jaar met geweld uit de eurozone wordt gewrikt (de man pleit al jaren voor de mogelijkheid van een ‘orderly exit’ van landen uit de eurozone) omdat landen als Duitsland en Nederland zich te veel opstellen als handelsconcurrenten t.o.v. andere eurolanden. In feite exporteren deze landen werkloosheid. Een overzichtelijk stuk daarover vindt men bij Sargasso: ”Een Duitse les.” (5 dec.). Verder deel ik je mening over Karel van Wolferen niet. Zijn kritiek op het westen is ook niet van de laatste jaren. Al op 6 oktober 1998 schreef hij in NRC in een paginagroot opiniestuk getiteld “De teloorgang van het gezond verstand:” ‘De Verenigde Staten zijn niet langer geschikt om de wereld te leiden.’ Het artikel is online gratis te lezen uit het archief van NRC. En nog steeds actueel (‘de steeds verder voortschrijdende commercialisering van de samenleving,’ zoals hij destijds schreef en de consequenties daarvan waren dit jaar terug te vinden in “The financialization of life,” een aantal lezingen/interviews met Costas Lapavitsas bij Therealnews. Lapavitsas werkt ook samen met Heiner Flassbeck.
Verder is het niet de bedoeling dat gewone Oekraïners rustig afwachten hoe er over hun lot wordt beschikt. Hun leiders zijn zoals ik eerder omschreef. Het IMF is niet alleen onbetrouwbaar wat betreft de aflossing van schulden, maar schatte de daling van het bbp over 2014 in het gebruikelijke neoliberale optimisme in april dit jaar maar liefst 50% te laag in en eiste toen al draconische bezuinigingen.
LikeLike
@Arjan
Ik had het over de artikelen over Japan van Van Wolferen. Dat hij al langer kritisch was op de VS in zijn wat bredere stukken is een feit. Mijn kritiek op hem is ook niet dat hij kritiek op het imperialisme van de VS heeft -dat heb ik ook- maar dat zijn kritiek eenzijdig is. Daarom vind ik Karel van Wolferen misleidend en in het verkeerde vaarwater terechtgekomen. Daarbij leent hij zich ervoor om op te treden op Russia Today en wordt hij als getuige à charge door allerlei marginale pro-Russische sites gebruikt. Hij doet maar, maar evenwichtig kan ik het niet noemen. Journalistiek of wetenschappelijk.
Er is veel discussie over het aantal rechts-nationalisten (of rechts-extremisten) en hun invloed in Oekraïne. Het debat erover is vervuild en belast door de Russische propaganda die aannemelijk probeerde te maken dat er in Kiev sprake was van een coup tegen het oude bewind dat door de VS en de NATO werd georganiseerd in samenwerking met rechtse partijen. Stuk voor zin aannames die nooit bewezen zijn met als doel om de soevereiniteit van Oekraïne verdacht te maken. En de Oekraïners dat recht erop te ontnemen. Zodat het land binnen de Russische invloedssfeer blijft.
Rechts-extremisten vormen een probleem voor Oekraïne, maar de vraag is dus of het een groot probleem is. Numeriek is hun aandeel klein zoals de laatste presidents- en parlementsverkiezingen uitwezen. Voor de Rada haalden de meest beeldbepalende rechts-nationalistische partijen Rechtse Sektor en Svoboda samen 6,5%. Die neergang wordt door analisten verklaard doordat de meeste partijen anti-Russisch en ondubbelzinnig pro-Oekraïens zijn zodat de kiezers niet meer bij radicaal-rechts hoeven te shoppen voor dat standpunt.
Of hun macht groter is dan die 6,5% zegt is dus de vraag. De zittende macht probeert de macht van rechts langzaam af te breken. Dat kan niet te snel omdat de supporters ervan voor de verdediging in de oorlog tegen Rusland nu nog nodig zijn (vrijwilligersbataljons). De paradox is dat het mooiste verjaardagscadeau voor Putin een rechtse coup zou zijn. Veelzeggend is dat allerlei ex-commandanten parlementslid zijn geworden, verspreid over vele partijen. Velen zien het rechts-extremistische pro-Russische Oppositie Blok als een groter probleem.
Dus mijn inschatting is dat Svoboda en Rechts Sektor een kleiner probleem vormen dan de Russen in hun informatieoorlog zeggen. Maar in een land in oorlog is hun macht groter dan alleen uit hun aantal blijkt. Ze zijn goed vergelijkbaar met andere Europese extreem-rechtse partijen terwijl hun aanhang kleiner is. Front National en PVV staan in hun land eerste of tweede in de peilingen met een aanhang waar de Oekraïense partijen alleen maar jaloers op kunnen zijn. Zodat deze partijen redelijk passen in het Europese beeld.
Saillant is dat de aanhang van de neo-fascisten of rechts-nationalisten in de Russische Federatie als groter wordt gezien dan in Oekraïne. Maar omdat de RF een gestuurd politiek bestel heeft wordt hun maatschappelijke aanhang niet parlementair vertaald.
LikeLike