Mix Match Museum: maak je eigen tentoonstelling! Is het echt?

Marketing over Mix Match Museum komt eraan. Conservator Annemarie den Dekker verstaat onder het maken van je eigen tentoonstelling wat de Chinese machthebbers onder democratie in Hong Kong verstaan. Niet echt een eigen tentoonstelling of eigen democratie omdat de objecten of kandidaten voorgeselecteerd zijn. Maar een tentoonstelling of democratie volgens het project Mix Match Museum of China. Daar is niets eigens aan voor de burger die binnen de lijntjes mag inkleuren en wordt verteld dat-ie ontwerper is. Mix Match Museum en Beijing hebben gemeenschappelijk dat ze de burger niet vertrouwen. Ze willen controle houden en durven niet in het diepe te springen. Deelneming als rouwbeklag in eigen geloof. Eerder omschreef ik dit project zo:

Zes Nederlandse musea pakken uit, ze geven het publiek de vrije hand. Zo zeggen ze in een persbericht. Maar hoe vrij is die vrije hand? Bezoekers mogen vanaf oktober 2014 op www.mixmatchmuseum.nl grasduinen in de collecties van het Amsterdam Museum, het Groninger Museum, het Kröller-Müller Museum in Otterlo, Museum Boerhaave in Leiden, Museum TwentseWelle in Enschede en het Van Abbemuseum in Eindhoven. Maar dan komt er een beperking: ‘Met als thema ‘fascinatie voor het moderne’, maakten conservatoren van deze musea een voorselectie van 300 objecten. Het publiek wordt uitgedaagd om hieruit een tentoonstelling naar eigen smaak samen te stellen.’ De meest originele tentoonstellingsvoorstellen worden daadwerkelijk uitgevoerd en zijn vanaf de Museumweek 2015 (4-11 april) te zien in de deelnemende musea.

De zes musea helpen een goed idee om zeep. Wat ze doen is van het kaliber voorgedrukt, ingestoken en voorbewerkt. Ze suggereren dat ze het publiek de vrije hand geven, maar doen het omgekeerde. Ze vertrouwen het publiek juist niet door een voorselectie van 50 objecten per museum op te leggen. Dat sluit verrassingen, controversiële objecten en combinaties op voorhand uit. Deze zes musea tonen door dit project aan hoeveel moeite het de Nederlandse museumwereld kost om buiten geijkte kaders te denken. De musea blijven halfslachtig steken in marketing en publieksbegeleiding. Door sponsors gestuurd die dit ongetwijfeld als grensverleggend zien. Aardig is de knipoog naar de politiek die musea oproept om samen te werken.

Hoe hadden de musea hun eigen idee kunnen volgen? In elk geval door de adspirant tentoonstellingsmakers niet op voorhand te beperken in de selectie en in een voorgesorteerd format te duwen. Denkbaar is een constructie waarbij musea het publiek oproepen om een tentoonstellingsconcept te schrijven. Samen met een conservator of projectleider kunnen de in enkele rondes geselecteerde voorstellen vervolgens uitgewerkt worden. Waarbij de adspirant tentoonstellingsmakers een eigen budget en faciliteiten meekrijgen om de diepte in te gaan. Da’s pas vernieuwend in de wens om het publiek echt aan een museum te binden. Er wacht musea een goed idee om uitgevoerd te worden en buiten de eigen kaders te denken. Scheepvaartmuseum, Boijmans, Lakenhal, Stedelijk Museum, Haags Gemeentemuseum of Bonnefantenmuseum, DOEN!