Een inleiding over Cultureel ondernemerschap en beschaving kondigt een symposium aan op Erasmus Academie op 8, 9 en 10 september. Met medewerking van Arjo Klamer en Slawek Magala. Niet als eerste merkt de inleider op dat de VVD victorie kraait over de cultuurbezuinigingen en meent dat op de markt het cultureel ondernemerschap kan bloeien. Waar dat optimisme op is gebaseerd maakt de VVD niet concreet. Op een haperende economie? Op teruglopende sponsoring door bedrijven of op liberaal wensdenken? Naar verwachting zullen naast de landelijke bezuinigingen en een ingekrompen basisinfrastructuur de lagere overheden in vergelijking met 2011 zo’n half miljard euro op kunst bezuinigen. Volop ontwikkelingen waarop overheden en zogenaamde cultuurondernemers moeten inspelen wil de cultuur in Nederland overleven.
De Erasmus Academie concludeert: ‘Uiteindelijk zal de beschaving best blijven bestaan, zoals de VVD beweert, ook zonder cultuursubsidies. Het is alleen even de vraag welke beschaving.’ Ofwel, welke cultuurpolitiek wordt ontwikkeld om welke kunst te laten bestaan? Kunst die behaagt, kunst die status geeft of kunst die tegendraads is? Da’s een keuze die de politiek maakt. De nog steeds niet geluwde woede van de kunstsector over het bestaande cultuurbeleid balt zich samen in de poster van Loesje. Subsidies aan ABN AMRO hebben de belastingbetaler zo’n 30 miljard euro gekost, zodat ook de kunstsector gedwongen moest inleveren. Welke kunst VVD en PvdA voorop zetten is duidelijk: bankje kijken. Om te kunnen zien hoe de bonussen toenemen op kosten van de staatssteun. In haar vlegelachtigheid heeft de VVD de branie om dat beschaving te noemen.
Foto: Loesje, Cultuurbezuinigingen, 2013.
‘De kunsten hebben zich instrumenteel laten maken aan hoger gewaardeerde belangen als economie (geld!) en goede doelen waar geen weldenkend mens bezwaar tegen kan hebben (denk aan natuurbehoud of mensenrechten). Waar de overheid terugtreedt op cultureel gebied, sprongen belangenclubs en bedrijven in het gat. Die partijen zijn er niet op uit de vrijheid van kunstenaars te faciliteren, maar naar hun hand te zetten. Met elke zak geld komen er nieuwe eisen bij waar makers rekening mee hebben te houden.’
Een schitterend bijtend commentaar van Karin Wolfs in De Filmkrant van juli/augustus 2014:
http://www.filmkrant.nl/TS_juli-augustus_2014/10966
LikeLike
Jamie Rann over de Manifesta 10 in het Russische St. Petersburg:
http://calvertjournal.com/comment/show/2789/manifesta-10-st-petersburg-hermitage-koenig
‘And this is where Manifesta 10 confronts the same problem as contemporary art everywhere: how can it reach a broader public beyond a narrow coterie of connoisseurs and hangers-on? Manifesta has always been at the elite end of the modern art spectrum, its prestige among insiders far outstripping its popular resonance.(..)
Even in western Europe, where contemporary art occupies an established niche in the life of the nation (albeit only as a marginal generator of cultural capital and real estate value), it retains its elite, metropolitan status.’
LikeLike
Pingback: Fluxus uit 1962 is voorbeeld voor kunst van nu. Opvolgers? Waar? | George Knight
Pingback: Wilde ideeën en leesvoer (220)