Vandaag 23 juli 2014 is het in Nederland een dag van nationale rouw voor de slachtoffers van de ramp met de MH17 van Malaysian Airlines. Voor het eerst sinds 1962 toen prinses Wilhelmina stierf. Nederland gedenkt en staat stil. Als een dief in de nacht kwam de oorlog afgelopen donderdag naar Nederland. Zoals de oorlog de afgelopen tijd ook naar Oekraïne, Syrië, Irak, Zuid-Soedan, Israël en de Palestijnse gebieden kwam. Of naar internet als dat als een apart continent beschouwd wordt. Hoe die brandhaarden heten waar mensen elkaar de koppen inslaan is bijzaak. Ze wisselen van naam. Ze heten soms Duitsland, Bosnië, Libanon of Angola, dan weer Honduras of Libië. Oorlog is intelligente domheid. Oorlog is doordachte absurditeit met grove middelen. Krijg is emotie. Daarna wacht herstel en wordt beterschap beloofd. Steeds weer. Ons mensen past treurnis.
Foto: Kazimir Malewich, ‘Suprematistische compositie (met blauwe driehoek en zwarte rechthoek)‘, 1915. Collectie Stedelijk Musuem Amsterdam.
Daarna wacht herstel en wordt beterschap beloofd.
============
Wat is de belofte van een politicus waard?
Al die ellende had voorkomen kunnen worden, met gerechtigheid en een gezond verstand kom je al een heel end.
Roberto
LikeLike
PS,
George
Over wat voor herstel praat jij?
Roberto
LikeLike
@Roberto
Herstel in brede zin. Met de betekenis van heropbouw. Materieel en immaterieel. Reconstructie van beschadigde gebouwen, beschadigde mensen, beschadigde infrastructuur en beschadigde relaties tussen landen.
LikeLike
Mooi stuk.
Ook hier ver weg op Aruba, leven de mensen mee met de nabestaanden van de crash. Niet alleen vandaag maar de hele week al, met een herdenking afgelopen zondag en een condoleance-boek op de Nederlandse vertegenwoordiging.
LikeLike
@Milly
Ik las dat Aruba het meest Nederlandsgezinde eiland van de Antillen is.
LikeLike
Pingback: Na de ramp met de MH17 drogen de tranen van Nederland | George Knight