Het onrecht dat minderheden aangedaan wordt is immens. Aan volkeren wordt zelfbeschikking ontzegd. Waar te beginnen met het uitspreken van steun? En wat levert een adhesiebetuiging meer op dan het geruststellen van het eigen geweten? Een al sinds 1962 sluimerend conflict is ‘Papua’ (ook wel West Papua) het voormalig Nederlands Nieuw-Guinea. Het komt erop neer dat het gebied door Indonesië bezet en geannexeerd wordt, een referendum dat de bevolking beloofd was nooit is gehouden maar uitdraaide op doorgestoken kaart en de internationale gemeenschap dat allemaal accepteert. Vaak tandenknarsend. Omdat Nederland een speciale verantwoordelijkheid heeft vanwege de overdracht van het gebied aan Indonesië is Nederland betrokken bij de geschiedenis. En de nasleep daarvan. Daarom is het logisch dat Nederlanders hun steun uitspreken voor de Papua-bevolking en de Nederlandse overheid onder druk zetten om eens op te treden. In de EU of in de VN.
Foto: Schermafbeelding van petitie ‘Free West Papua’. Tekenen kan hier. Zie ook: Facebook-pagina Free West Papua.
George Knight 
LikeLike
Toevallig dat je twee onderwerpen aansnijdt die voor mij ook een persoonlijk kantje hebben. Dit onderwerp en het hiernavolgende onderwerp hebben voor mij gemeen dat mijn vader er als commando bij betrokken was. Twee tours in Korea en anderhalf jaar in Nieuw Guinea. Hij zou zich omkeren in zijn graf. Ik hoop dat hij R.I.P, aangezien de drie oorlogen waarin hij diep betrokken was hem meer nooit enige rust hebben gegeven tijdens het leven.
Wat zijn alternatieven voor geweld?
LikeLike
@Jack
‘Wat zijn alternatieven voor geweld?’
Dat verschilt per situatie. Als men geweld niet met geweld wenst te bestrijden. Economische sancties of uitsluiting zijn vaak zinvolle middelen om het geweld terug te dringen. Maar je vraag suggereert dat ‘zachte middelen’ niet altijd helpen. Daarin heb je uiteraard gelijk. Toch heb ik het idee dat de achtereenvolgende Indonesische regeringen door het Westen minimaal onder druk zijn gezet inzake de kwestie-Papua. Dat had best een tandje meer mogen zijn. Van de andere kant, wat op Oost-Timor wel werkte dankzij Portugal, is mede door Nederland in Nieuw-Guinea mislukt. Of is dat te kort door de bocht?
LikeLike
Te kort door de bocht : -))))
Als het kort kan…., waarom dan niet?
Geweld is in mijn ogen en scherpe haakse bocht.
Die moet je wel bij kunnen houden.
Als je de data erbij pakt praten we waarschijnlijk niet alleen over andere werelden, maar over een volledig andere universum. Mijn vader was in Korea in 1952 en 1953. Ik weet niet precies wanneer hij in New Guinea was, maar terugrekenend (met mijn eigen leeftijd) moet dat rond 1955 zijn geweest. Een aantal jaren later nam Indonesië – onder het toeziend oog van een bij ons uiterst populaire minister van buitenlandse zaken – maar in mijn ogen Harlekijn (met een hoofdletter) – het bestuur over. In die tijd zat Salazar in Portugal nog voor ruim een decennium stevig in het zadel, zoals ik zelf in 1965 heb kunnen vaststellen : -). En als er een kenner van geweld en de ‘beheersing’ van volksmassa’s in die tijd was, was hij wereldkampioen.
Overigens zie ik geen alternatief voor geweld als de ander ermee dreigt.
Wat dat betreft ben ik nog steeds een straatjochie.
LikeLike
@Jack
We praten over verschillende perioden. Oost-Timor was tot 1975 Portugees. Waarover ik het heb gebeurde pas daarna. Portugal bleef van een afstand betrokken en stuurde in 2006 met andere landen troepen. Naar het door Indonesië geannexeerde Oost-Timor. Dus net als Papua. Terwijl Nederland zich na 1962 niet meer betrokken voelde. Ik vraag me af waar ‘m dat verschil in verantwoordelijkheid in zit. Te veel Nederlands calvinisme?
LikeLike
@George: Ik weet niet of je het Nederlands Calvinisme kunt noemen. Hoewel ik vaak wel direct loop te jubelen 🙂 als die bewering over Nederlanders (hypocriet) gedrag wordt gebezigd. In dit geval hebben we het echter over zaken die plaats vonden onder het oog van de Bourgondische (?) Katholiek Luns. Een man die uit een ‘akelig (?)’ – zeker niet Calvinistisch – wel nationalistisch nest kwam. Een figuur die waarschijnlijk – gezien zijn achtergrond – zich minder aan zijn gegeven woord gebonden achtte dan de ‘gemiddelde’ Calvinistische Nederlander.
Portugal gaf haar laatste koloniën overigens pas prijs (Afrika, Angola bijv.) nadat Salazar wegens gezondheidsproblemen niet meer in staat was ze te blijven onderdrukken.
Ik deel echter je verbazing over het feit dat we onze handen volledig van Papoeaas hebben afgetrokken. Dat (je woord breken) lijkt mij zeker geen typisch Calvinistisch gedrag. Wellicht had het wat te maken met een overdreven zelfbeeld en vooral zelfoverschatting daar waar het ging om het beheren van een veel grotere kolonie, Indonesië. Nadat duidelijk werd dat we niet meer waren dan een muis die meelift op de rug van een olifant krijgt je wel een deuk in je dunkje. Daar kunnen we in dit land niet zo goed mee overweg. Wegkijken en op zoek gaan naar andere plekken op de wereld waar de mensenrechten worden geschonden en wij niets te vertellen hebben werkt dan ‘therapeutisch’. Dat opgeheven hypocriet vingertje lijkt mij wel een deel van de Nederlandse (dominee-achtige) volksaard.
Eigenlijk heb je dus gelijk.
Calvinistsich gedrag.
(Van Bourgondische Katholieken die eigenlijk vooral ten eerste nationalisten zijn.)
Een ander feit dat mij overigens blijft verbazen – als we de twee landen (Portugal en Nederland) met elkaar gaan vergelijken – is dat de Portugezen – ondanks de miserabele staat van haar eigen economie – betere relaties onderhouden met hun oud-koloniën (zelfs Angola) dan wij met onze ex-kolonies. Ik weet niet of dat Calvinisme is, of dat er een vleugje racisme onderdoor loopt.
LikeLike
@Jack
Ok, we houden het op Nederlands Calvinisme. Met een hoofdletter. Ook doorgedrongen in de katholieke kerk en de bestuurskamers van Shell of Billiton.
De vraag waarom Portugal betere relaties met haar vroegere kolonies onderhoudt dan Nederland vraagt om diep nadenken. Heeft het met het Portugees te maken en de manier van kolonisatie door de Nederlanders? Dat laatste dat eerder economisch dan cultureel was. Eerder het Angelsaksische dan het Franse model. Racisme zou kunnen. Zelfs Wilders heeft Indische wortels.
LikeLike
@George: sorry George, het was niet mijn bedoeling om nog eens te reageren, maar je schreef iets wat mij bezig hield.
Je suggestie dat wij meer het Angelsaksische model i.p.v Franse koloniale model volgden.
Ik denk dat dit een verklaring zou kunnen zijn, maar het gaat ook een beetje mank. Wij zitten er m.b.t. ons koloniaal verleden een beetje tussenin. De Engelsen trouwden ‘nooit (?)’ met mensen uit de koloniën vanwege hun (toen?) sterk racistische ideeëngoed. Fransen, Italianen, Spanjaarden, maar vooral Portugezen hadden dat probleem veel minder. Interculturele huwelijken – of in ieder geval ‘intiem’ samenzijn – was daar veel minder een onderwerp van discussie.
Ik denk dat wij Nederlanders wel degelijk een behoorlijke vleug van het Angelsaksische racisme in ons hebben, maar interraciale huwelijken tussen blanke Nederlanders met bruine mensen in de koloniën vonden toch ook plaats zonder al te grote problemen. (Ik heb een heel stel van die nakomelingen in mijn familie :-)!) Dit in volledige tegenstelling tot onze westerburen die toen een natie waren waar de zon nooit onderging. Die rekening wordt daar nu keihard gepresenteerd. Ze zijn er nu blij met af en toe een waterig zonnetje op een mistige meestal ook druilige dag.
LikeLike
sorry, dat was allemaal ‘of topic’. ik ga voor ‘straf’ de petitie opzoeken en tekenen.
LikeLike
@Jack
Je hebt gelijk, vergelijkingen gaan altijd min of meer mank. Goed dat je tekent, Jack.
LikeLike