Jos Moerkamp zet in Binnenlands Bestuur op een rijtje wat we eigenlijk al weten: ‘Krachtige burgers worden door gemeenten gehinderd‘. Hij stelt dat op het gebied van welzijn gemeenten de burgers aanmoedigen om initiatieven te nemen, maar al te veel ‘burgerkracht’ dwarsbomen. ‘Ambtenaren laten zich influisteren door welzijnsorganisaties die louter eigenbelang nastreven‘, zo omschrijft Moerkamp de klacht.
Voorbeelden van Leo Offers in Den Haag, vrijwilligersbestuurders van wijkhuis De Fonkel in Helmond en vrijwilligers van een wijkcentrum in Rotterdam-Alexander tonen aan dat gemeenten en betrokken burgers tegenover elkaar kunnen komen te staan. En dan blijkt dat gemeenten nog steeds denken in het instandhouden van organisaties. Niet in het ondersteunen van netwerken waarvan burgers deel kunnen uitmaken. ‘Het enige wat de gemeente dan hoeft te doen, is de mensen in netwerken een beetje faciliteren bij het delen van kennis en hen verder in hun waarde laten. Zelf halen ze de noodzakelijke bezuinigingen dan op hun sloffen’, zegt Marjanne van Ginneken van het informele wijknetwerk Makers en Doeners.
Moerkamp constateert en waagt zich niet aan de analyse waarom betrokken burgers worden ontmoedigd. Dat vraagt ook meer onderzoek. Te denken valt aan de lokale politiek dat in problemen, programma’s en top-down benadering denkt en niet in oplossingen en netwerken. Ook de vermenging op het personele vlak van lokale politiek en welzijnsorganisaties maakt dat burgers als lastig worden gezien omdat ze dat machtspel verstoren. Maar dat ambtenaren op lokaal niveau zoveel macht hebben is nog wel het meest kwalijk. Ze moeten de samenleving dienen, niet hun wil opleggen. Het is aan de lokale politiek om de macht van de ambtenaren te breken. Onder de garantie dat er bij de burgers altijd meer expertise verzameld is.
Foto: Bellen met burgers, de informele aanpak.
George Knight 
Wat meespeelt is dat politici denken dat organisaties het algemeen belang vertegenwoordigen, en losse belanghebbenden alleen voor hun eigen, persoonlijke belangen opkomen. (Dat effect is het sterkst als het om organisaties gaat die een economisch belang ‘dienen’, zoals woning- en bouwcorporaties, want volgens hun redenatie komt dat ‘ons allemaal’ ten goede.) Maar als privé-personen zich weten te verenigen (bv. in een wijkvereniging) tot een club waar naar geluisterd wordt, geeft dat ook niet altijd een verbetering. Al te vaak verkondigen die nl. slechts de persoonlijke mening van de voorzitter.
LikeLike
Ambtenaren moeten opzouten! Men kan niet van twee walletjes blijven eten en als het misgaat de vrijheid de schuld geven terwijl de gemeente er zelf tot aan de nekharen in zit.
@Joke Mizée
Nee hoor, zelf voorzitter van een ouderraad, maar ik krijg geen cent, zou ik niet willen ook, het is het belang van de ouders.
Waar ik wel tegenaan loop zijn de overheidsregels tot in het bizarre toe. Alles is dicht geregeld.
Ik heb de gekste zaken voorbij zien komen en protesteren…., doet u best. De USSR zou het niet hebben kunnen verbeteren.
Een ehhh persoon (laat me beschaafd blijven) die geestelijke gehandicapte kinderen had misbruikt, stuk of twintig, werd gewoon overgeplaatst. Mja, alsof dat helpt. Onderwijl had hij de helft van de kinderen aan HIV geholpen. Of de ouders de kinderen maar wilden laten testen, want ja, ze beten elkaar weleens…
Arts van de GGD met de handen in het haar, want die weet ook wel dat deze kinderen niet door bijten zijn geïnfecteerd.
Maar waarom worden deze smeerlappen de hand boven het hoofd gehouden door de semi overheid? Want vergeet dat vrije markt maar, de overheid zit er armlengte in.
Kan het anders? Ja het kan anders en veel goedkoper. Maar dit soort instellingen worden bestreden. En niet op het terrein van gehandicaptenzorg, maar idem bij de ouderenzorg.
LikeLike
@toetssteen: Hoezo ‘nee hoor’? Ik doe helemaal geen absolute beweringen (integendeel: ‘wat meespeelt’, ‘niet altijd’, ‘al te vaak’) dus vanwaar dat ‘nee hoor’?
LikeLike
@Joke mizee
Doe me een lol! U schreef:
Maar als privé-personen zich weten te verenigen (bv. in een wijkvereniging) tot een club waar naar geluisterd wordt, geeft dat ook niet altijd een verbetering. Al te vaak verkondigen die nl. slechts de persoonlijke mening van de voorzitter.
Mijn antwoord hierop was duidelijk mag ik aannemen. Dat het u niet aanstond, dat kan een heel ander verhaal zijn.
Ik heb een enorme rothekel aan al die banenzuigers die er niet uit te branden zijn want als ze hier weg gaan ziet u ze elders oppoppen. Maar dat is niet de markt, dat is de overheid!! De overheid zit in de zorg en is er niet uit te boenen!!! De handen aan het bed m/v werken zich rot, zij moeten een riant salaris krijgen niet die nutteloze opvulling van oh wat weet ik het toch lekker aan elkaar te zwetsen softe alfa drs ehhh personen.
De hele zorg is ondermijnd door deze termieten!
En om dat vast te stellen hoeft men niet eens partijgericht te zijn.
LikeLike
Nou en? Alsof uw voorzitterschap van een clientenraad het feit ongedaan maakt dat er wijkverenigingen bestaan die op autoritaire wijze worden bestierd. Er zijn trouwens ook legio’s inspraakorganen die het prima doen, ik schreef dan ook dat het ‘niet altijd een verbetering’ is.(*zucht*) Het lastige is dat het nog steeds een systeem met afvaardiging is, ipv directe democratie (met volledige participatie). Zo’n vereniging dient altijd met 1 mond te spreken, waardoor wordt verhuld dat de achterban misschien wel verre van unaniem was, of dat er zelfs een schrikbewind heerst wat andersdenkenden ervan weerhoudt om lid te worden. In dat geval werkt burgerparticipatie juist averechts, van de regen in de drup – en dat zou jammer zijn.
LikeLike
Het is niet de overheid die burgerkracht blokkeerd. Het zijn de instituties die binnen de publieke dienstverlening opereren. Zij zijn bang voor hun baan en zuigen de financiele aders van de lokale financiele bronnen leeg. Dus het werd hoog tijd dat betrokken wijkbewoners weer het regie in de wijk terugnemen. En deze instellingen uit gaan dagen. Het recht om uit te dagen is in Rotterdam ingevoerd. Dus ik doe een oproep aan de wijkdeskundigen. Vorm cooperaties en ga de diensten zelf leveren. Uiteraard niet alleen vrijwillig. Maar maak er werk van waar inkomen uit voort vloeit. Betrokken burgers zijn veel productiever tegen lagere kosten. Immers de overhead is veel lager. Organiseer je aan de leukentafel en sluit je aan bij groepen die al bezig zijn. Wij Makern en Doen het zelf in de wijk. En de overheid? Die zegt nu half om half; Ha! een burger aan zet! Help een burger aan zet!
LikeLike