Russell Brand en Jeremy Paxman: een wereld van verschil

Russell Brand is een Engelse acteur die kritiek heeft op het politieke bestel. Hij ziet er geen perspectief meer in, maar leugens, verraad en bedrog. Daarom kan-ie het niet langer serieus nemen en vraagt om verandering van het systeem. Zelfs om een revolutie. Z’n stem uitbrengen bij verkiezingen doet-ie niet meer. Brand spreekt voor de jongere Occupy-generatie die het helemaal heeft gehad met de politiek en de politici.

Jeremy Paxman is een BBC-presentator van onder andere Newsnight die de kritiek van Brand niet kan volgen. Of wil volgen. Brand zet Paxman neer als dienaar van het bestaande systeem. Paxman neemt de kritiek van Brand niet serieus en blijft er maar op hameren dat-ie door z’n achtergrond niet serieus te nemen valt in z’n kritiek. Brand verwijt Paxman zich meer druk te maken om het onrecht van toen, en noemt dat sentimenteel.

De houding van Paxman staat symbool voor de houding van de gevestigde media. Soms aangelengd met een vleugje progressieve goedaardigheid om in de mode te zijn. Maar als het ernstig wordt is dat laagje snel gesleten. Dit type journalisten glorieert zo in de wijze van denken, de afgebakende kaders en het idioom van de gevestigde politiek dat het er zich mee identificeert en er uiteindelijk mee samenvalt. Brand staat voor het omgekeerde. Daarom wordt het boeiend. De energie en het vrije denken van Brand winnen het van de vastgeroeste Paxman die langzaam beseft hoe overbodig hij is geworden zonder dat-ie dat tot dan toe wist.