Twee niet gelukte projecten komen soms samen: Utrecht Culturele Hoofdstad 2018 en het Geldmuseum. Met op de achtergrond de Vrede van Utrecht. Dit in Utrecht gevestigde rijksmuseum sluit per 1 november omdat Financiën het laat vallen. In november 2012 werd bekend dat Utrecht in 2018 geen Culturele Hoofdstad zou worden. Eindhoven, Maastricht en Leeuwarden mochten door na de tweede ronde. Cultuurwethouder Frits Lintmeijer vond in een eerste reactie ‘dat Utrecht een – zo niet dé – Europese stad van kennis en cultuur blijft.’
Maar wat betekenen woorden in de praktijk als tijdens het wethouderschap van Lintmeijer het Moluks Museum (Museum Maluku) en het Geldmuseum uit Utrecht verdwijnen? Nu blijkt de Vrede van Utrecht 35 miljoen euro te kosten. Behalve gemeenschapsgeld omvat dat ook subsidie van derden. Hoe erg is een ‘puur elitair‘ feest? Voor het Utrechtse CDA zijn de kosten geen nieuws. Maar hadden beide musea met een deel van dat geld niet voor de stad bewaard kunnen blijven? Soms wordt cultuurbeleid beredeneerd vanuit een aparte wereld vol stadspromotie en netwerkbeheer van de politiek. Met minder voeten in de modder, dan hoofden in de wolken.
Foto: Thomas Huber, Bank in der Nacht, 1992. Credits: Thomas Huber, 2013.
Een puur elitair feest is de Vrede van Utrechtviering? Was dat maar waar want als ‘de elite’ iets kan dan is het wel Heel Goed Organiseren.
Maar wie zijn de concrete spelers in het praktisch opzetten en uitvoeren van de vrijwel mislukte VvU eigenlijk? Namen en rugnummers graag om die figuren dan met pek en veren de stad uit te schoppen.
En wat de Utrechtse cultuurwethouder van Groen Links betreft die ‘politiek verantwoordelijk’ is voor de VvUafgang en voor het vertrek van het Moluks museum en het Geldmuseum? En die ook nog eens het opstarten van het vernieuwde muziekcentrum Vredenburg volkomen uit de hand heeft laten lopen?
Je zou toch bijna geloven dat politieke partijen zoals Groen Links hun BenWpersoneel uit keuterboerendorpen halen. Belachelijk maken ze Utrecht en de Utrechters: SCHAAM JE!
LikeLike