De Britse premier David Cameron gaat verder met zijn aanpak van internetporno. Hij kondigde gisteren aan voor te stellen om de toegang tot pornosites te blokkeren. Hij pleit voor ‘gezinsvriendelijke’ filters voor computers en smartphones. En hij heeft nog meer restricties in petto. Wie de pornosites wil bezoeken moet aangeven toegang tot de sites te willen. Dat wordt geregistreerd en ondermijnt de internetvrijheid.
Er zitten nadelen aan z’n aanpak. Voorstanders van beperkingen menen dat het in het terugdringen van kinderporno kan werken. Maar een antwoord daarop is dat het aan de opsporing, productie en acceptatie van porno en kinderporno niks doet. Kritiek op Cameron is dat-ie wil scoren met deze maatregel die de regering niets kost. Het roept de provider op een knop om te zetten. Cameron wil daadkrachtig overkomen, terwijl-ie feitelijk het omgekeerde bereikt door de echte aanpak uit de weg te gaan. Ingrijpen in de virtuele wereld is betrekkelijk simpel, hoewel de bepaling van wat porno is nog niet zo eenvoudig is. Het onderliggende probleem van de niet-virtuele wereld die vraagt om inzet van politie gaat de regering-Cameron uit de weg.
Tegenstanders wijzen op de grootschalige spionage door de Britse veiligheidsdienst GCHQ, in samenwerking met de Amerikaanse NSA. De onthullingen van Edward Snowden tonen dat met documenten aan. De Britse veiligheids- en inlichtingendiensten weten alles van het internetgebruik van de Britten omdat ze directe toegang tot de internetcommunicatie hebben. Dat roept twee vragen op. Waarom pakt de politie producenten en distributeurs van met name kinderporno niet op als alle gegevens bekend is? Ondernemers en beheerders van sites met kinderporno moeten in samenwerking met de partners op te sporen zijn. En waarom zouden internetgebruikers die moeten aangeven een ‘gezinsvriendelijk’ filter uit te zetten de Britse overheid vertrouwen die liegt over de spionage en fouten maakt bij de bescherming van de privacy van de gebruikers?
Enkele maanden geleden debatteerde het Europarlement over het inperken en controleren van pornografie op internet. Dat werd schimmig gevoerd, mede omdat het via zelfregulering zou moeten. De Europarlementariër voor de Zweedse Piratenpartij Christian Engström wees onder verwijzing van het Europees Verdrag voor de rechten van de Mens op de informatievrijheid (artikel 10): ‘Een ieder heeft recht op vrijheid van meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid een mening te koesteren en de vrijheid om inlichtingen of denkbeelden te ontvangen of te verstrekken, zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht grenzen.‘
Foto: Christy Turlington in advertentie voor Calvin Klein, 2013.
Bizarre suggestie van Cameron. Terug naar het victoriaanse tijdperk? “Onze’ Dijsselbloem (toen nog kamerlid) begon er ook al eens over.
In 1969 toonde Phil Bloom voor het eerst een blote borst op de nationale televisie. Nederland sprak er schande van. Tot grote verbazing van mijn vader (ik was 14) die zei dat dit toch veel natuurlijker was in vergelijking met al die brute bloedige moorden die je elke avond op tv langs ziet komen en waar mensen voor hun ontspanning naar zitten te kijken. Hij had gelijk.
Misschien zou een geweldsfilter beter zijn.
LikeLike
@Aad
Ja, terug naar af. Wetmatigheid van het soort maatregelen dat Cameron voorstelt is dat de vrijheid van individuen of groepen worden ingeperkt. Steeds weer, en steeds meer. Cameron kan beter zorgen voor goed onderwijs, een goede arbeidsmarkt en een goed sociaal vangnet. Da’s onnoemelijk veel nuttiger dan te schermen met verboden en het inperken van de internetvrijheid.
En nogmaals, wie gelooft nou na alle overheidsspionage dat Cameron of zijn opvolgers geen misbruik zullen maken van de voorkeuren van burgers om het ‘gezinsvriendelijke’ (mooie ‘framing’: is ‘vrijheidsonvriendelijke’ niet beter?) filter uit te zetten?
LikeLike
Pingback: Twitter komt met nieuwe regels vanwege beledigingen | George Knight