Hedendaagse kunst, ik ben er dol op. Het kan me niet hedendaags genoeg zijn. Mits ik het gevoel heb dat het oprecht is. Massimo Bartolini verklaart zijn werk ‘Otra Fiesta‘. Daartoe had-ie zich naar mijn idee beter niet kunnen laten verleiden. Ik begrijp weinig van wat-ie zegt. Juist omdat Bartolini goede kunst maakt is dit nog schrijnender. Aan zijn openluchtbibliotheek ‘Bookyards’ in de idyllische tuin van de Sint Pietersabdij bewaar ik goede herinneringen. Dit werk trof me recht in hoofd en hart. Zoals goede kunst doet. Dat was in het kader van de buitententoonstelling TRACK (2012) die in een aantal wijken van Gent te zien was. Echt spoorzoeken.
Bartolini brengt deze keer een orgel en bouwsteiger samen. Pijpen bouwen een steiger. De toelichting van het Gentse museum S.M.A.K. maakt voor mij het werk kapot: ‘De ‘leegte’ uit het gedicht van Juarroz en de leegte die de metalen bouwsteiger visualiseert, zijn voor Bartolini een metafoor voor de huidige staat waarin de architectuur zich bevindt.’ Echt? Dit jargon doet me ineenkrimpen van schaamte. Een helder werk moet helder verklaard worden. Dat laten S.M.A.K. en Bartolini na. Dit jargon jaagt kritische burgers met liefde voor cultuur op de kast. En het museum uit. Intimideert de wartaal van het museum me en laat ik ‘Otra Fiesta‘ voor gezien? Maar vooral ben ik kwaad op een museum dat zo lichtvaardig omspringt met het vertrouwen van het publiek.
Foto: Massimo Bartolini, Otra Fiesta, S.M.A.K. Gent 2013.
George Knight 
Hmm normaal “wordt er iets bevraagd” maar dat is Nederland.
LikeLike
@JB
Da’s nou juist zo ontspannend, dat er niks ‘bevraagd‘ wordt. Toch? De relevantie behoort ‘m in het werk en niet in de toelichting te zitten. Hoewel in de hedendaagse museumpraktijk het eerste niet meer zonder het laatste kan. Ondanks een stroming puristen die dat weer verkettert. En als enige toelichting of handreiking ontbreekt wordt het werk doorgaans onbegrijpelijk. Maar ligt dat dan aan de ontbrekende toelichting of aan de complexiteit van het werk? Vragen, vragen.
LikeLike