De dood loert overal. Het meest in de strijd. Cineasten en fotografen in de frontlinie lopen een verhoogd risico. Ze worden opgemerkt. Hun status als non-combattant is niet altijd helder. Of wordt soms niet gerespecteerd. De Egyptische fotograaf Ahmed Samir Assem neemt de soldaat op de korrel die hem met een welgemikt schot raakt. En doodschiet. Bijna terloops wijkt het geweer naar links: bam. Daar bij de belegering van de kazerne door pro-Morsi aanhangers. Bij deze vorm van journalistiek hoort de grove korrel. Op beeld en in beeld. De afloop spat uiteen in gruzelementen. Splinters, scherven, diggelen, duizend stukken. Eind.
Foto: Robert Capa, ‘Loyalist Militiaman at the Moment of Death‘. Spaanse Burgeroorlog, 1936.
George Knight 
Ze hebben nu Ramadan om een beter mens te worden
Als ze helemaal nooit meer eten dan lukt dat
LikeLike
Zucht, maar natuurlijk beelden gejat uit Syrië gebruiken. Hoe triest kan men zijn?!
Lees ook dit:
http://m.volkskrant.nl/vk/m/nl/3184/opinie/article/detail/3466386/2013/06/28/Turkije-wordt-het-moeras-van-de-Syrische-oorlog-ingezogen.dhtml?originatingNavigationItemId=2
Ik vrees dat miljarden mensen die het zat zijn geen stem hebben, immers democratie .wat isszzz dat?
LikeLike
Triest is dat in Egypte nu het ene onrecht met het andere onrecht wordt bestreden. Kiezen tussen Mussert en Moskou. En als neveneffect wordt het begrip ‘secularisme’ bezoedeld omdat het politiek gebruikt wordt. Kortom, verliezers en verliezers.
LikeLike