In navolging wat zich gisteren aankondigde in de afwaardering van president Obama naar aanleiding van het IRS-schandaal waarbij de belastingdienst conservatieve groepen op de korrel nam en het AP-schandaal waarbij het ministerie van Justitie onwettig de telefoongegevens van journalisten registreerde om hun contacten te achterhalen, zet de grote ommekeer door. Het beeld dat president Obama niks verkeerd deed en het voordeel van de twijfel kreeg van de media ligt aan gruzelementen. Zijn tweede termijn duurt nog drie jaar. Gaat-ie gedesillusioneerd voort? Miskend en in zichzelf gekeerd zoals president Nixon eindigde? Wie weet wacht hem nog een afzetting, een impeachment. Maar help ons voor flapuit vice-president Joe Biden.
De naïeviteit van de media was de afgelopen vijf jaar groot. Ook in Nederland. Ombudsman Sjoerd de Jong nam namens de NRC een correspondent in bescherming die ik als vooringenomen kenschetste. Aanleiding was de bewieroking van Obama -zoals ik dat zag- door Juurd Eijsvoogel naar aanleiding van de toespraak van de president voor de Algemene Vergadering van de VN in september 2012. Mijn ingezonden stuk werd niet geplaatst: ‘Het is me een raadsel waarom Juurd Eijsvoogel in z’n stukken zo kritiekloos is over de claims van president Obama. Deze roept van alles en Eijsvoogel gaat daar grotendeels in mee zonder ze in de kern te toetsen. Hij zet alleen wat kanttekeningen dat het campagnetaal is. Zijn kritiekloze stuk ‘Ovatie in VN voor Obama’s vrije woord’ van 26 september doet me afvragen op welke planeet Eijsvoogel en de hoofdredactie van de NRC leven. Dat was meer een hagiografie dan kritische journalistiek. Als lezer kan ik daar niks mee.’ Ik wacht nog steeds op uitleg van NRC-hoofdredacteur Peter Vandermeersch. Media kunnen niet tegen kritiek.
In zijn column over de omslag van de media citeert Glenn Greenwald de woorden van ACLU directeur Anthony Romero van half 2010 over de burgerrechten: Ik walg van deze president (‘I’m disgusted with this president‘). Kortom, wie had willen weten, had kunnen weten. Maar wie vooringenomen was, bleef vooringenomen. Dat lijkt nu omgeslagen en da’s het nieuws. Door de goede bedoelingen, de etnische achtergrond en het mooie verhaal van Obama zagen journalisten de feiten niet meer. Zoals ze trouwens tijdens de Irak-oorlog de mooie woorden van toenmalig president George ‘W’ Bush geloofden. Totdat ze bij zinnen kwamen en tot hun schade en schande bekenden misleid te zijn. Nu wacht de journalistiek dezelfde Werdegang. Tragisch dat een beroepsgroep binnen 10 jaar twee keer dezelfde ontwikkeling moet doormaken om volwassen te worden.
PS: De vooringenomenheid van de NRC gaat tot op de dag van vandaag door. Op de eindredactie moet de ommekeer nog plaatsvinden. Bij een artikel van Guus Valk over de positie van Obama en de schandalen staat online de volgende titel die normatief klinkt: ‘Hoofd Amerikaanse belastingdienst opgestapt – Obama boos over affaire‘. Professioneel of echt boos? Omdat het ontdekt is of omdat de president van niks wist?
Chris Hedges bij Democracy Now! over de apathie van de gevestigde media in de zaken Manning en Assange:
Glenn Greenwald houdt vanmiddag als The Guardian-columnist een Q&A (vraag en antwoord) voor zijn lezers. Ik heb de volgende vragen ingestuurd die mogelijk beantwoord worden. Maar de respons is enorm:
-What do you think is the role of party politics in the corruption of President Obama? In other words, had a “European” coalition administration Obama saved from the derailments now mentioned?
-Will president Obama actually go down in history as a worse president than Nixon or Bush Jr.?
Foto: Pat Bagley: Obama aan het stuur. (Ken je die koele, futuristische auto’s die zelf rijden? -Dit is er niet zo een). Credits: The Salt Lake Tribune.
George Knight 
Soms, is het heel prettig om een profiel-schets van politicus te kunnen maken. Dan weet je ook meteen wat je kan verwachten. Weekers en Obama hebben beide een zelfde pijnpunt. Zij hebben een dubbele realiteit.. Vroeg of laat vallen ze door de mand.
LikeLike
@Netwerk
Mooie vergelijking. Tja, het wegkijken van het wegkijken. Vroeger heette dat de Verrekijker.
LikeLike
Hoi George, lang niet gezien/gelezen.
Het evenwicht binnen de wertmatigheden van het systeem zijn moeilijk, zo niet onmogelijk te vinden. Op dit moment praat de franse président Hollande over zijn plannen. Hij is een intelligent iemand, maar de ruimte die hij graag wil om politiek te manouvreren is er eigenlijk niet. Hij heeft twee jaar meer tijd gekregen van Europa!?
Het systeem vraagt nu éénmaal een schuldbekentenis om vervolgens weer eventjes winst te kunnen maken. Obama na zijn Yes we can ging meteen naar Wallstreet op specialisten die hem zouden helpen om de economie weer op de rails te krijgen. Geen staatsman zoals bijvoorbeeld Lincoln, die de te groete afhankelijkheid van de overheid van de financiële wereld prima doorzag.
Groot politiek respect voor het door het congres leiden van de “gezondheidszorg” . Obama is een behoorlijk president maar helaas geen staatsman in het rijtje: Lincoln, Churchill, Kennedy, Gorbatsjov, Mandela en in Nederland vind/vond ik Lubbers, van Mierlo, Winsemius en Thorbecke wel wat.
Maar wat is het gemeenschappelijke draagvlak nog voor politici vandaag, probeer er vandaag maar eens wat constructieve samenhang in aan te brengen. Je trapt al heel gauw op kleine zere individuele teentjes die vinden dat ze tekort worden gedaan.
Do not ask what I can do for you, but what you can do for your country. (Kennedy)
George ik geloof dat het vandaag heel erg moeilijk is om politici enigzins objectief te beoordelen zonder onze eigen inbreng erbij te betrekken.
LikeLike
@Peter
Ha, die Peter. Lang geleden in de VK-dagen. Tja, wat is de bandbreedte waarbinnen een regeringsleider moet blijven om niet uit de toon te vallen. En een redelijke beoordeling te verdienen. En kunnen wij wel oordelen? Vraag is dus wat redelijke en wat onredelijke kritiek is. En ik keerde het om voor president Obama, wat onredelijke bewieroking was?
Je voorbeeld van de Franse président Hollande is interessant. Ja, hij wordt beoordeeld als een intelligent iemand. En ja, niet velen twijfelen eraan dat zijn hart niet aan de goede kant klopt. Een echte gauchist als Jean-Luc Mélenchon uitgezonderd. De kritiek op Hollande is tweeledig: hij is te normaal en te voorzichtig en bedachtzaam. Kortom, hij aarzelt te veel en hakt knopen te langzaam door. Opvallend genoeg precies de kritiek die Barack Obama ook krijgt. De fout ligt niet in het hoofd, maar in de uitvoering. Studeerkamergeleerden zijn minder geschikt voor de politiek. Ze reageren te secundair. Met als kanttekening dat de voorganger, de ADHD-president Nicolas Sarkozy het evenmin redde.
Herinner je je Wim Kok nog? Ja, natuurlijk. En wat het verwijt aan hem was? Juist, dat-ie te aarzelend optrad en altijd te lang wachtte met beslissingen nemen. Maar 15 jaar geleden kon een regeringsleider er blijkbaar nog mee wegkomen. Hoewel hij op de valreep struikelde over Screbrenica. Of Jan Pronk, dat zou ook kunnen. Was het verschil dat de sociale media nog in de kinderschoenen stonden, en de media minder hijgerig waren?
Obama heeft onmiskenbaar kwaliteiten, anders was-ie nooit president geworden. En de verziekte Amerikaanse partijpolitiek met een onverzoenlijke Republikeinse partij maakt regeren voor iedereen lastig. Obama is retorisch sterk. Hij weet mensen te binden. Hij lijkt een aardige vent. En ja, hij heeft punten gescoord zoals de gezondheidszorg. Hoewel critici beweren dat-ie zoveel compromissen had gedaan dat de geest totaal uit het pakket verdwenen was. Een slap verwaterd akkoord resteerde.
Om op je vraag terug te komen of we kunnen oordelen over regeringsleiders is denk ik geen eenduidig antwoord te geven. Soms wel, soms niet, zou ik zeggen. Klinkt zwakjes, maar beter is er niet. Doet Rutte het goed of slecht? Economisch presteert Nederland zwakker dan vergelijkbare landen, maar dat doet ons land altijd in een neergaande economie. Dus ik schort mijn oordeel op. Vladimir Putin? Die faalt zo overduidelijk op alle fronten dat het oordeel duidelijk is. Zo kunnen we het rijtje langsgaan. Alleen de erge gevallen geven we op hun kop. En in dat rijtje hoort naar m’n idee ook Obama thuis.
Obama die volop bekritiseerd wordt. Volgens uiteenlopende critici die zo divers zijn dat echt gezegd kan worden dat de kritiek van alle kanten komt. Obama probeert afstand te nemen van de kritiek en de schandalen, maar da’s flauwekul. Want of-ie nou wist of niet wist van de schandalen die elkaar opvolgen is niet de vraag. Hij had als regeringsleider en opperbevelhebber moeten zorgen dat-ie het wist. Of dat zijn staf het wist.
De gevestigde media die nu vier jaar te laat wakker worden doen ter verdediging net of het iets van de laatste maanden is. Zeg sinds, Benghazi. Maar dat zeggen ze alleen maar om hun eigen gebrek aan moed, inzicht en alertheid te verbergen. Vooral in de burgerrechten faalt Obama al vanaf het begin van zijn eerste termijn. Ik durf de stelling aan dat-ie als een slechtere president de geschiedenis in zal gaan als de presidenten Nixon en Bush jr. En als oordelen lastig is omdat we onvoldoende weten kunnen we nog vergelijken hoe allen met de handen op de rug gebonden handelden. Dan valt Obama door de mand.
LikeLike
Scherpe observeringen als wat ik me van je herinner George!
Je stelling is even kijken vanuit mijn belevingswereld gewaagd. Allereerst heb ik Nixon veel hoger staan dan Bush jr.Nixon misschien een vreselijke president in vele opzichten maar toch alleen kijkend naar een omgevingscontext: de alweer verschrikkelijke pragmatische Henry Kissinger naast de verschrikkelijke dramitische Rumpsfeld dan kies ik volledig subjectief voor Nixon. Nixon je kunt veel slechts van hem zeggen maar in de vergelijking met Bush jr kies ik duidelijk voor Nixon. Historisch gezien zal alleen Carter een opwaardering krijgen (in vergelijking hoe men hem vandaag waarneemt) en de rest zullen als “tussenpausen” worden gezien, zelfs Clinton, die toch onmiskenbaar een spoor heeft nagelaten. Dit zeg ik pratend vanaf Lincoln, Eisenhouwer-Kennedy, waarbij het dus wachten is op de volgende inhoudelijker president.
Misschien zijn we het behoorlijk eens George!? Misschien is het ook volkomen lariekoek en onbelangrijk en zijn we het daar in ieder geval over eens! 😉
Take care!
LikeLike
@Peter
We lijken het eens. Als de twee mannen in de loge van The Muppets. Nixon was natuurlijk een ondubbelzinnige ‘crook’, maar wel een slimme ‘crook’. Paranoia geworden door de macht van de Kennedy-clan. Na zijn impeachment heeft Nixon bijna 20 jaar intensief aan zijn rol in de geschiedenis gewerkt. Denk aan de interviews met David Frost, al in 1977. Maar de opening naar China was een meesterstuk. Uit de geschiedschrijving over zowel Nixon als Bush jr. blijkt als ik het goed begrijpen heb dat ze toch meer op zichzelf opereerden dan tijdens hun presidentschap bleek. Vraag is hoe dat voor Obama geldt. En laten we good old Ronnie Reagan niet vergeten, de slimste domme president aller tijden.
LikeLike
🙂 Good old Ronnie zal naar beneden toe worden afgewaardeerd worden (in vergelijk met vandaag), wat van hem geen oninteressante anecdote in de geschiedenis zal maken.
LikeLike
@Peter
We zullen zien. Met acteurs weet je maar nooit. De afbrokkeling van Obama komt nu goed op stoom. De kritiek kwam altijd al van rechts, maar komt nu ook van de progressieve en extreem-links kant. Gewoon links aarzelt nog omdat het de machtsbasis in de Democratische partij heeft. Dat gooi je niet zomaar weg. Het verhaal van de oude en nieuwe schoenen. De titel van een stuk voor Counterpuch van Jonathan Franklin is veelzeggend: ‘Is Obama the new Nixon?” Het antwoord is ja, maar dan nog erger.
http://www.counterpunch.org/2013/05/17/is-obama-the-new-nixon/
Het optreden van James Goodale is veelzeggend. Ooit betrokken bij de New York Times ten tijde van de Pentagon Papers. Ook hij maakt de vergelijking tussen Nixon en Obama, en ziet ontelbare gelijkenissen. Peter, voor wie het ziet zijn dit interessante tijden. Een kantelpunt in de geschiedenis waarop eindelijk de media tot zinnen komen over het restrictieve beleid van Obama. Een voorrecht om het nu mee te maken. Francis Fukuyama had ongelijk, de geschiedenis is niet ten einde. We zitten er middenin.
LikeLike
George Knigt
Extreem links in de VS. Lachen dat zouden de meesten hier ten lande uitmaken voor ten minste VVD!
Is men daarom in de USA links, dacht van niet. Hoewel ik aan moet tekenen dat Obama tracht nogmaals een utopische heilstaat op poten te zetten naar de idee van op zijn minst het Bolsjewisme.
De narigheid is dat vanuit die denktrant men een socialistisch gedrocht zal krijgen dat niet kan werken omdat als iedereen aan de geeuwhonger is er niets meer is te verdelen.
En dan stort voorspelbaar een rijk ineen. Al zo vaak vertoond in de geschiedenis dat ik me afvraag waarom het nodig is om het nogmaals te proberen.
LikeLike
Is dat wat je beschrijft en waarneemt George niet een algemeen tijdsbeeld met als één van de vele symptomen “Obama”. Anders gezegd Is het kantelpunt “Obama” en/of het systeem wat zichzelf aan het onderuit halen is omdat het op z’n laatste benen loopt?
LikeLike
@Toetssteen
Laten we niet voorbijgaan aan de diversiteit van het linkse Amerikaanse landschap. De traditie van Emma Goldman leeft in kleine kring voort. Er is een Green Party met Jill Stein, er zijn onafhankelijk-progressieve media die kritisch het nieuws volgen, er is een conservatief-linkse stroming binnen het libertarisme en er is een emancipatorisch links binnen de regenboogcoalitie van de Democratische partij. Die laatste twee lijken nog het meest te passen bij de VVD. Het is te zeggen de VVD van het Liberaal Manifest toen de partij zich nog openstelde naar de samenleving en zich daarvoor niet afsloot zoals de laatste jaren.
De vergelijking met de VVD als partij van sjoemelaars, baantjesjagers en omhooggevallen middelmatige poseurs is een belediging geworden voor elke partij. Steeds meer wordt de vergelijking met Verenigd Rusland van Vladimir Putin passender. Die de activist Aleksei Navalny de partij van dieven en moordenaars noemt. Dat ‘dieven’ is in elk geval aantoonbaar.
@Peter
Nee, dat denk en hoop ik niet. Want dan wacht ons weinig anders dan de controlestaat. Ik vermoed dat de verklaring in de psychologie van Obama ligt. Een controlfreak, perfectionist en twijfelaar die langzaam zijn grip verliest. En dat beseft en vervolgens in paniek raakt. Ik noemde niet voor niks zijn tegendeel: Ronald Reagan. Die keek alleen naar de hoofdlijn en wist zijn verlies te nemen als dat nodig was. Dat kan Obama niet.
Het Amerikaanse systeem heeft goede waarborgen en interne balansen. Feit dat de media -weliswaar vier jaar te laat- nu Obama de maat nemen en de instituties nog steeds opereren geeft hoop. Niet de marketing-hope van Obama, maar burgerrechten-hoop die echt is.
LikeLike
… mmm interessant…..
George, dan ben ik benieuwd wat je basis is van waaruit jouw samenleving gebouwd is om die controlestaat tegen te gaan?
Ik vermoed dat we ons in een soort kip/ei situatie bevinden in de discussie.
LikeLike
@Peter
Antwoord omgewerkt tot nieuw stukje. laten we daar de discussie voortzetten. Zie:
LikeLike
Je antwoord/reflectie verdient het zelfde van mijn kant naar jou toe, maar mijn denken is in een soort gijzeling genomen over “de zin van het zinloze”. Na zeven jaar “procederen” (zo zie ik het zelf niet maar zo noemen we dit nu eenmaal binnen onze samenleving) heb ik deze week bericht gehad van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens, dat mijn verzoekschrift niet voldeed aan twee artikels. In welke zin het niet voldeed, was te veel moeite, bovendien geef je dan iemand ook weer een aanleiding om opnieuw te gaan zeuren, dus is het vanuit hun oogpunt ook verstandiger om het vooral niet ergens over te gaan hebben. Maar ja ze krijgen er geloof ik zo’n 50.000 per jaar toegestuurd, dus je kunt je misschien wel voorstellen in wat voor onmogelijke papiermachine ze daar verstrikt zijn geraakt.
Zal dus later in je nieuwe draad reageren.
ps Je mag deze bijdrage gerust verwijderen, wanneer je die vervuilend vindt maar dan ben je teminste op de hoogte waarom ik niet op korte termijn reageer.
LikeLike
Pingback: Obama’s regering zet zichzelf te kijk door beschuldiging journalist | George Knight
Hij heeft je misschien gelezen? 😉
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3448428/2013/05/28/Eerst-was-er-Hope-and-Change-nu-doet-Obama-denken-aan-Nixon.dhtml
LikeLike
@Peter
Nou, je weet maar nooit. Maar dan heeft-ie me slecht gelezen. Want Eppink levert een verhaal af dat direct volgt uit zijn politieke agenda. Daartoe doet-ie de werkelijkheid geweld aan. Hij noemt Assange en Manning niet. Tja, drie keer raden waarom. Het is klinkklare onzin van Eppink dat vooral journalisten van Fox News zouden zijn bespioneerd door de overheid.
Eerlijk gezegd, Peter, is het me een raadsel waarom De Volkskrant dit stuk plaatst. Het bevat waarheden die onderhand al tamelijk uitgekauwd zijn, maar vooral een hoop partijpolitieke kleuring. Om Obama te begrijpen en in de goede richting te sturen moet je juist daar niet bij stil blijven staan. Wat Eppink wel doet omdat-ie zich blijkbaar niet aan zijn eigen schaduw kan onttrekken.
LikeLike
Klopt George, maar ter relativering: jij bent al voorbij enkele heilige huisjes (illusies), waar “zij” net een begin aan het maken zijn. Wat de noodzaak van internet en Assange nog maar weer eens bevestigd.
LikeLike
@Peter
Dank je voor het compliment. Eens met je constatering uiteraard. Maar het zou ook kunnen dat partijpolitieke stellingname de blik op de werkelijkheid vernauwt. Iets waar ook jij en ik alert op moeten blijven, trouwens.
LikeLike
Partijpolitiek vertegenwoordigt onbewust de grootste tegenstander voor democratie & rechtsstaat. Bijvoorbeeld de Piratenpartij zie ik alleen als een vorm van verontwaardiging niet als daadwerkelijk antwoord/oplossing voor de uitdaging die voor ons liggen. Dat kan alleen wanneer politieke partijen en wijzelf de basis als gemeenschappelijke prioriteit gaan zien en inhoud geven. Deze existentiële noodzaak zijn we onbewust in al onze wijsheid als “verwezenlijkt” en “achterhaald” gaan zien, met alle politieke en maatschappelijke verwarring tot gevolg. We zijn verkopers van politieke luchtbellen geworden!!!!
LikeLike
@Peter
En dat terwijl veel leden van de Piratenpartij hun partij niet als een politieke partij willen zien. Ik ben in gesprek met sommige piraten en bespeur daar toch meer inhoud dan jij doet. Maar goed, ik zal wel te weinig afstand nemen.
In grote lijn ben ik het eens met je constatering dat de rol van de partijpolitiek in z’n tegendeel is verkeerd. Hoe kan het anders? Wat is dan die nieuwe partij die toegerust is voor de toekomst? Uit welke bouwstenen moet die bestaan?
Ofwel, wat is de stok achter de deur om de partijpolitieke organisaties die zowel eigenhandig de macht verdelen als de regels van het spel bepalen tot nieuwe vormen van representatie te dwingen zodat burgers betrokken worden in de machtsdeling? De kwadratuur van de cirkel en het omhoogtrekken uit het moeras aan de eigen haren lijken vergeleken daarmee peuleschilletjes.
Ik blijf somber dat een verandering op korte termijn mogelijk is. Niet in het minst omdat de gevestigde media gevangen zitten in dat paradigma van de partijpolitiek en daar niet buiten kunnen, willen of durven kijken. Zo komt de bewustwording nooit op gang en wordt de ene partij hoogstens door de andere vervangen. Maar dat verandert het politieke bestel niet.
LikeLike
Het is belangrijk dat mensen proberen antwoorden te vinden op maatschappelijke vragen!!! Van die invalshoek van de piratenpartij verfrissend zijn. Het is in ieder geval een signaal, dat probeert aan te geven dat de huidige politiek-economische paflov-reflexen niet meer werken.
Wat wel?Welke stok achter de deur? Glad ijs!!! Dan kan ik alleen met wat algemeenheden komen:
– Duidelijker kwalitatieve formulering van wat algemeen belang is! (Bijvoorbeeld artikel 25.1
Universele rechten voor de mens)
– Voor het individu en samenleving is dit een prioriteit qua innitiatief individueel en collectief.
– Individu als bouwsteen, innitiater om inhoud te geven aan samenleving van onderaf.
– Samenwerking mogelijk efficiënter dan onderlinge concurrentie om algemeen belang inhoud te geven
– Oplossing kan niet van politiek komen maar van inbreng en participatie mensen. Politiek kan hooguit kaders aangeven.
– Basisinkomen voor iedereen
– Verschil tussen basisinkomen en topinkomen bijvoorbeeld maximaal 1 op 10.
– Geld van doel naar middel (geen rente en zelfs negatieve rente bij vermogen boven bijvoorbeeld 100.000)
– Patentrecht afbouwen
– etc.
Geen peace of cake dat is duidelijk. Maatschappelijk zitten we vandaag sociaal en “liberaal” vooral vast aan onze verworvenheden, wat psychologisch te begrijpen is. Wat ontbreekt is cohesie, samenhang en besef dat we samen op ruimteschip aarde zitten. En dat we hoe dan ook er samen uit dienen te komen. Dat we ergens opnieuw beseffen, hoe verschillend we soms ook kunnen zijn, qua basis behoeften behoorlijk gelijk zijn. Dat tenminste op dit punt het in belangrijke mate eens zijn. De politiek kan proberen hier de voorwaarden voor te creëren, maar allen de mens kan er inhoud aan geven. Misschien moeten we politiek gezien af van “beroepspolitici”? Ze/we hebben geen binding meer met de realiteit, bewakers van een bureaucratiserende machine die hen/ons inkomen verschaft vrijwel ongeacht wat we doen. Alleen een “pijnlijke” bewustwording kan ons uit de winterslaap halen. Het besef dat we er zelf een potje van hebben gemaakt. Zoiets!?
LikeLike
@Peter
Ik laat je voorstel voor wat het is. Anders gaat de discussie wel erg ver weg van het onderwerp. Ik zie om allerlei redenen de oplossing in de herschikking van partijen. Ik schreef 2 jaar geleden:
‘Partijen verliezen geloofwaardigheid door hun fixatie op de macht en veronachtzaming van sociaal-economie en ideologie. Door herschikking kan die tendens gekeerd worden. Voorwaarde is dat partijen in langere termijnen gaan denken. Er is ruimte voor elke partij die men kan bedenken. Probleem is dat de huidige de markt afschermen en er te weinig kiezers zijn die beseffen welke slechte producten ze aangesmeerd krijgen.‘
LikeLike