Bradley Manning kon in zijn proces voor het eerst een betoog houden en naar buiten treden. Dat deed-ie op een evenwichtige en samenhangende manier volgens aanwezigen. Zijn beweegredenen legde hij in zijn verklaring uit. De reden om te lekken was het willen beginnen van een nationaal debat over de overzeese oorlogen. Hij bekende ‘mindere’ beschuldigingen, maar de ‘ernstige’ niet. De rechter accepteerde die uitleg.
Manning vertelde de informatie die hij uiteindelijk naar WikiLeaks doorspeelde eerst elders aangeboden te hebben. Aan onder andere de New York Times en de Washington Post. Maar die vertrouwden het niet. Dit laat uitkomen dat WikiLeaks hem niet onder druk heeft gezet. Bob Woodward van de Washington Post ligt onder vuur van links omdat-ie meer gevoelige informatie naar buiten bracht dan Manning. In een opinieartikel van afgelopen weekend antwoordde hij er indirect en verdedigend op door te verklappen dat vertegenwoordigers van de regering-Obama hem onder druk zetten om bepaalde informatie niet te publiceren.
Progressieve critici van de regering-Obama zoals Daniel Ellsberg of Glenn Greenwald zien Manning als een held die vanuit zijn burgerplicht deed wat-ie moest doen. De reactie van Obama zien ze als onacceptabel. Des te meer omdat ze evenals Manning stellen dat-ie de Amerikaanse overheid in verlegenheid heeft gebracht door de gelekte informatie, maar de nationale veiligheid er op geen enkel moment door in gevaar kwam.
George Knight 
Gelukkig dat op heden de gelekte informatie de nationale veiligheid niet in gevaar heeft gebracht.
Toch kan ik me goed voorstellen dat Obama gestrest kan raken wanneer een private eerste klas op eigen houtje gaat publiceren.
LikeLike
@reine
Als Barack Obama gestresst raakt van gelekte informatie, dan had-ie beter een andere baan kunnen zoeken. Die stress verklaart mogelijk waarom-ie harder dan welke president ook klokkenluiders aanpakt.
Op de achtergrond speelt het debat in welke mate WikiLeaks een journalistieke organisatie is. Stel dat de New York Times of de Washington Post de door Manning gelekte informatie als eerste hadden gepubliceerd. Waren de hoofdredacteuren van deze kranten dan door belangrijke Amerikaanse politici gekwalificeerd als verrader, vijand of terrorist zoals Assange overkwam? Trouwens, de Times heeft uiteindelijk dezelfde informatie als WikiLeaks naar buiten gebracht, maar is daarvoor niet aangepakt. Bijvoorbeeld door een aanklacht van een Grand Jury die nu op de plank ligt in Virginia.
Vraag is of de verklaring van Manning dat Assange of WikiLeaks geen contact met hem hebben gezocht op enige manier de situatie van Assange verbetert. Als dit als aannemelijk wordt geaccepteerd door de rechter en de regering-Obama. Je zou vermoeden van wel. In de publiciteit doet het Assange in elk geval geen kwaad, zo lijkt het. Barack Obama heeft steeds meer uit te leggen.
LikeLike
Meredith Clark schrijft in Rolling Stone over ‘The new political prisoners: leakers, hackers and activists‘.
http://www.rollingstone.com/politics/lists/the-new-political-prisoners-leakers-hackers-and-activists-20130301
“From environmentalists to hackers to whistleblowers, the U.S. government has made a policy of charging and convicting a wide range of activists across the country. To the FBI, an information transparency activist like the late Aaron Swartz is apparently more dangerous than the men who ruined the nation’s economy, and an environmentally-minded economics student poses a greater threat than the oil companies polluting America’s natural resources. The government insists that such harsh penalties are necessary to protect national security – but as hacker Jeremy Hammond said in a recent letter from prison, this misleading rhetoric ultimately “enables the politically motivated prosecution of anyone who voices dissent.”
LikeLike