Bezuinigen moet. Ook in de kunst. Dat betwijfelen weinigen. Jammer is alleen dat de politiek met misnoegen over kunst praat. Alsof niet de bankiers, maar de kunstenaars de crisis hebben helpen veroorzaken. Maar kunstenaars worden extra gekort en bankiers gaan door met potverteren van overheidssubsidies op kosten van de gemeenschap. Cultureel ondernemer Ernst Veen merkt op dat de toon waarop met name door de rechtse politiek in Den Haag over kunstenaars wordt gesproken een schande is. De VVD en in haar spoor de PVV zijn verantwoordelijk voor deze afleiding waarin kunst en kunstenaars als zetstuk voor het onrecht van de financiële crisis worden geschoven. Burgers zien dit niet en volgen in hun onbegrip voor kunst de misleiding.
Uiteindelijk zal de neerbuigendheid van de politiek jegens de kunst zich tegen de politiek keren. Zelfs burgers beseffen maar al te goed wat waardevol is. Zeker is dat politici als uiterste vorm van opportunisme in hun onbetrouwbaarheid als het tegenovergestelde van authentiek worden beschouwd. De finale kwijting wacht. Voor de tussentijd wacht de vraag of de cultuurbezuinigingen eerlijk verdeeld zijn binnen de sector. Lezing van een stukje van Simon Jenkins in de Evening Standard zet aan het denken over de verdeling in Nederland tussen de reguliere cultuurbegroting en de extra potjes die relatief goed gevuld worden. Hoe eerlijk is dat?
Jenkens mijmert over het welwarende Londen dat zojuist de Olympische Spelen achter de rug heeft. Er was een culturele Olympiade en festival aan gekoppeld waar 97 miljoen pond aan werd besteed, zo’n 120 miljoen euro. De controle op de besteding blijft volgens Jenkins duister. In een stad die grotendeels was ontdaan van toeristen claimen de organisatoren meer dan 19 miljoen bezoekers voor hun culturele evenementen. Volgens The Art Newspaper, aldus Jenkins zijn deze getallen verzonnen om het hoge budget te verantwoorden.
Dezelfde schijnbewegingen als in Londen zijn waar te nemen in ons land rond de promotie van de Culturele Hoofdstad 2018. Op plekken waar project – en evenementenbureau’s hun stempel op de cultuur zetten gaat dit ten koste van het reguliere budget. Huub Mous memoreert dat voor het bidbook van Leeuwarden alleen al 850.000 euro is uitgetrokken. Aan drukwerk, vergaderruimtes, hapjes, drankjes, reiskosten, adviseurs en alles meer. En zegt Mous: ‘Het wordt steeds duidelijker dat het vorig jaar een zootje is geweest bij CH 2018, niet alleen organisatorisch, maar ook financieel.’ Zo wordt elke Culturele Hoofdstad een klap voor Cultuur.
Ook in Eindhoven, Den Haag, Maastricht en Utrecht wordt apart het wiel uitgevonden. In tijden van schaarste is het pervers dat een sector die toch al zo onder druk staat door de schoffering van de rechtse politiek extra wordt gekort vanwege dat idee van Culturele Hoofdstad. Dat zo een excuus wordt om aparte potjes te vullen en aan de reguliere cultuurbegroting te onttrekken. Bijdragen van sponsors en stadspromotie compenseren dat niet. Waarom regering en parlement niet gewoon een ranglijst van steden opstellen en daar het geld concentreren is een raadsel. Zoals de voorbeelden van de Londense Olympiade en Leeuwarden leren komt een normale verantwoording van uitgaven er nooit. Cultureel hobbyisme van bestuurders is een dure hobby.
Foto: Promotie 2018 Eindhoven Culturele Hoofdstad
Al vanaf de jaren 70 is het bekend dat subsidie niet werkt, zij het, dat de eindverbruiker gesubsidieerd wordt.
En dat zou kunnen; er is een ID kaart verplicht daarop kan een code betreffende inkomsten gezet worden.En daarop zou een bezoeker of koper kunnen worden afgrekend.
Zoals het nu is, dat er tot 300 euro subsidie op een kaartje staat, en dat dat in handen komt van mensen die een boven modaal inkomen hebben is belachelijk slechte organisatie.
Daarnaast: de eeuwige wanprestatie.
Wat gebeurd in het rijksmuseum, in 8 maanden, dat gebeurt in de normale wereld in 2 weken–zie de zgn “stops’ in industrie.
het wijste is alles wat met kunst en cultuur te maken heeft te reorganiseren.
gebouwen; staats eigendom, normale lonen; geen idiote functies als kuddes kunst historici die zitten te ruzieen over de plek van een schilderijteje en daarbij een vermogen aan loon opvreten.
Kortom: subsidies en idiote regelingen volledig stoppen.
Mensen hebben brood nodig geen schilderijtje.
LikeLike
@PHM
Ik denk dat u de handen op elkaar krijgt met een pleidooi voor normale lonen. De essentie is dat in de cultuursector hard gewerkt en slecht betaald wordt. Niet de kunstenaars, maar de bankiers zijn verantwoordelijk voor de crisis waar we nu in zitten. Is het niet zinvoller om dan de mooipraters van de banken aan te pakken met hun miljoenenbonussen? De trap moet toch niet van onderop schoongeveegd worden? Er is trouwens het laatste jaar al onnoemelijk veel gekort op kunst, en vele instellingen worden gekortwiekt of moeten sluiten omdat ze uit de basisinfrastructuur zijn gegooid.
En ok, subsidies stoppen, we gaan voor een kleine overheid. Maar dan consequent. Dus dan ook geen overheidssubsidies meer naar de banken, de landbouw, de industrie, het onderwijs, de politieke partijen, onze krijgsmacht, het koningshuis, religieuze en etnische instellingen, de omroepen en weet ik wat allemaal subsidie krijgt. Alleen bovenmatig korten op kunst is willekeurig en rancuneus.
LikeLike
De gemeente Den Haag spant helemaal de kroon, met tegelijkertijd enorme bezuinigen op cultuur èn het megalomane Spuiforum-plan à 181 miljoen ihkv CH2018: http://www.welingelichtekringen.nl/cultuur/83656/den-haag-spuiforum-komt-er-2.html.
LikeLike
@Joke
Het Haagse college is mataglap. Inderdaad idioter dan de rest. Die gekte past in het patroon van investeren in steen en snijden in mensen en programmering. Zo verwordt de cultuursector tot een afgeleide van de vastgoedsector. In Utrecht gebeurde hetzelfde met het Museum Oud-Amelisweerd. Dat leek om cultuur te gaan, maar ging feitelijk over vastgoed. Dan wordt de bestemming bijzaak. Zelfs een excuus voor transacties met onroerend goed. Normen voor het vastgoed worden naar boven bijgesteld en die voor de bestemming naar beneden. Cultuur wordt bijzaak. De politiek doorziet zelf niet meer wat het niet begrijpt, maar voelt zich apetrots op wat het heeft ‘neergezet’. Mataglap dus.
LikeLike