Kardinaal Donald Wuerl van Washington verdiept zijn onderscheidingsvermogen. Suggereert-ie. Vraag hoe het leven zich ontvouwt is volgens de kardinaal niet te geven, dus kan daarom maar beter niet gesteld worden. Het passende antwoord is om het gewoon te proberen. Ofwel, Wuerl heeft er geen vastomlijnd idee van wat het doel van het leven is, maar doet een poging. De kardinaal redeneert in cirkels. De poging is het bewijs. Voor wat? Donald Wuerl beweert dat de roeping om de roeping de hoogste roeping is. Wars van de waan van de dag of implicaties die zich tot buiten de religie uitstrekken. Alles mag. Alles kan. Dit geeft godsdienst de ruimte om op eigen kracht te opereren. Los van enige politieke of maatschappelijke verantwoordelijkheid. L’art pour l’art wordt Religion pour religion. Het gaat nergens anders over dan over religie en dienen alleen.
Als gewone theologisch geschoolde gelovige kan ik alleen maar zeggen dat men als gelovige ver-antwoordelijk ( je weet wel antwoord op die bijbelse “stem”!) is voor inzet op weg naar een goede toekomst van onze wereld. En dan mag echt niet alles, en kan echt niet alles! Met je geweten sta je ook als gelovige constant op scherp! Het is me niet precies duidelijk wat deze Kardinaal nu weer wil, ik koers op mijn eigen vrijmoedig christelijk geweten!
LikeLike