Gevestigde media geven nieuws met een korte vertraging, en mentaliteit met een lange vertraging door. Dat eerste is het kenmerk van de verslaggeving van nieuws dat altijd op de feiten volgt. Met het laatste is wat anders aan de hand. Het leidt snel tot misverstanden. Ik had er afgelopen week een woordenwisseling over met de Ombudsman van de NRC Sjoerd de Jong. Vanuit ons verschillend perspectief hebben we allebei gelijk.
Het meningsverschil spitste zich niet alleen toe op de verslaggeving, maar ook op het vermeende gebrek aan inlevingsvermogen van de redactionele staf van de NRC voor ‘de tegenbeweging‘ . Daaronder kunnen het hackerscollectief Anonymous, de activisten van Occupy en de klokkenluiderssite WikiLeaks verstaan worden. Niet toevallig geworteld in een Angelsaksische cultuur waar journalistiek van overheden en burgerjournalistiek van de tegenbeweging op een hoog niveau staan. Dat ik m’n pijlen op de NRC richt is deels toeval, ik lees die krant. Maar de krant lijkt ook wat verkalkt waarbij sensationele openingen eerder accentueren dan verhullen dat de referentie het establishment is. Die krijgen altijd het voordeel van de twijfel, ten koste van de marge.
Aanleiding voor mijn observatie was een stuk van redacteur Juurd Eijsvoogel over de toespraak van president Obama voor de VN. Ondanks zijn relativering dat het een campagnespeech was, werd in een paginagroot artikel de indruk gewekt dat Obama het voor de meningsuiting en burgerrechten opnam. Sjoerd de Jong stelt terecht dat reguliere berichtgeving verslag doet en commentaar en feiten niet kan vermengen. Valkuil voor een ‘kwaliteitskrant’ wordt dan echter een brede berichtgeving van een gemiddeld niveau die redactioneel-technisch klopt, maar met lege handen staat bij vragen over goed en kwaad. In een objectief nihilisme.
Het gebrek aan kritiek op Barack Obama bij de NRC zette me in beweging. Een president die meer dan welke Amerikaanse president uit de geschiedenis de burgerrechten en de meningsuiting inperkt. Notabene ook van journalisten door de NDAA, zoals blogster Alexa O’Brien betoogt. Waarover de NRC begin dit jaar berichtte dat Obama deze wet contrecoeur ondertekende. Nu presenteren de eindredactie en Juurd Eijsvoogel opnieuw Obama als een president die opkomt voor universele waarden. Waar Vladimir Putin of Hu Jintao terechte kritiek krijgen, schetst doorgaans de NRC Barack Obama nog steeds als de kandidaat van 2008 zonder vuile handen. Die mentaliteit begrijp ik niet. Hopelijk kan hoofdredacteur Peter Vandermeersch het me uitleggen.
Foto: Hope, I Don’t Get Detained Indefinitely ; Ik word niet voor onbepaalde tijd vastgehouden
George Knight 
Aan een door de mens benoemde Messias valt niet te toornen, zeker niet als de man links en gekleurd zal zijn. Het is de valkuil waar menigeen in verstrikt geraakt is. Obama heeft vanaf dag een, een dubbele agenda. Ben geen profeet maar heb dit al bij het begin van zijn ambt vastgelegd. Wil men het koloniale – verleden goedmaken en vergeten, doe als “Gutmensch” een heldendaad en benoem een slachtoffer tot God Koning President.
LikeLike
Redactieleden gaan om de tafel zitten voor de verkiezingen. Ze bepalen welke partij(en) ze steunen en welke niet. Vervolgens komen ze met kritiek op de partijen die ze niet steunen en lof voor de partijen die ze wel steunen. Negatieve zaken van partijen die ze steunen melden ze niet of als het niet anders kan vlakken ze de kritiek af. Zo gaan ze te werk. Met journalistiek heeft dit alles weinig te maken.
Waarom zeg je je abonnement op de NRC niet eens op?
Off topic Niet echt burgerjournalistiek maar wel wereldwijde burgeractie, misschien interessant: http://www.avaaz.org/nl/
LikeLike
wat een prachtige poster!
LikeLike
@George: ik snap je kritiek op het NRC, hij komt overeen met die van mij. Ik heb mijn abonnement op het NRC dan ook ruim drie jaar geleden opgezegd.
Het probleem is natuurlijk dat het bij schrijven in een krant (met beperkte ruimte) over politiek, het gevoerde beleid enz. altijd om het maken van keuzen gaat. Waar ga je het over hebben en wat licht je daar weer uit? Alles opschrijven gaat niet en de nuance zoeken is vaak ook moeilijk of in sommige gevallen zelfs laf. Daarnaast is iedere schrijver/journalist natuurlijk ook maar gewoon een mens met zijn/haar eigen voorkeuren en weerstanden. Deze bepalen uiteraard – soms impliciet en/of onbewust – weer de keuze voor het onderwerp en de belichting ervan. Je zou je eigen onderwerpkeuzes voor je blogs en manier van benaderen daarbij als uitgangspunt kunnen nemen. Wellicht denk je zelf dat je zo veel als mogelijk objectief bent en vast houdt aan je idealen, maar dan blijft het “zo veel als mogelijk” als een graad in mijn keel steken. Mensen met tegengestelde idealen en meningen zullen het ongetwijfeld met je oneens zijn en je mogelijk zelfs tot op de graad analyseren en als ze kunnen afbranden. Soms zullen zij denken dat hen dat is gelukt terwijl jij dan roept dat je vaststelt dat ‘we’ (jij en de persoon) van mening verschillen. Met een mening is dat mooi, met een daad wordt het een heel ander verhaal.
Ook ik ben – zoals je natuurlijk weet – geen grote fan van Obama en ook nooit geweest, maar geconfronteerd met de realiteit van elke dag zou ik hem op dit moment – met al zijn falen – steunen. Misschien zou ik als ik in de VS zou wonen me bezig houden met pogingen zijn beleid te beïnvloeden, maar dan zou ik natuurlijk ook tegen dilemma’s aanlopen net zoals het al dan niet kiezen voor Obama een duivels dilemma is geworden.
Het NRC is verre van een linkse krant, maar zou in Amerikaanse ogen wel “Liberal” genoemd kunnen worden. Ik vind het dan ook niet zo vreemd dat ze in grote lijnen zijn beleid steunen. Vooral ook gezien het mogelijke alternatief. Nogmaals, ik lees die krant niet meer en weet dan ook niet waar ik het over heb als het gaat om gebrek aan een kritisch geluid. De vraag voor mij is of een kritisch geluid – ook in de VS – op een moment als nu constructief is. Het zal niet de eerste keer zijn dat door versplintering van een politiek kamp de minder ‘goede’ (whoever he may be’) kandidaat verliest. Kritiek op Obama moet er zijn, maar wat mij betreft nadat hij (nog) weer in het witte huis zit. Ik zeg dat omdat ik er niet aan moet denken dat Romney daar terecht komt. De ‘primaries zijn achter de rug. Er is nu alleen nog maar goud voor de winnaar of stof {van biting the dust: -)} voor de verliezer.
Jack P
LikeLike
@Netwerk
Mooi beeld: een valkuil waar meningeen in verstrikt raakt.
@Marthijn
Wellicht heeft de NRC enige invloed op de Nederlandse verkiezingen, maar op de Amerikaanse? Dat laatste lijkt me sterk. Juist daarom kan de NRC vrij spreken. Maar doet dat ogenschijnlijk niet.
Praktisch is het m’n vrouw abonnee. Ik vind de NRC de afgelopen15 jaar in een diep dal beland. Naar mijn idee te bezadigd, te voorspelbaar, te saai en vaak te overbodig. Achterhaald door nieuwsbronnen die sneller zijn zonder compensatie door diepgang. Daarbij komt dat ik de krant te omvangrijk vind. Ofwel, de selectie is niet scherp genoeg, teveel bladvulling. Maar de kunst- en economieberichtgeving compenseert alle gekleurde politieke berichtgeving. En zonder concurrentie aan Nederlandse kranten -de rest is minder goed- is de rekensom snel gemaakt.
Wat betreft de TPP, die is volgens Avaaz-English zo dood als een pier. Ik vermoed dat Avaaz-Nederlands achterloopt.
http://www.avaaz.org/en/highlights–media-and-internet.php
@Fenny
Ja, gelijk heb je.
@Jack
De onderwerpkeuze voor dit blog is gegroeid tot wat ik als een organisch geheel zie. Op een gegeven moment kan er niks meer bij. Dan staat het profiel vast. Secularisme, cultuurpolitiek, burgerrechten, (burger)journalistiek, geopolitiek en partijpolitiek, dat is het wel zo’n beetje. Maar dat wil niet zeggen dat dit de onderwerpen zijn die me het meest boeien. Het tegendeel is natuurlijk evenmin waar.
Een Nederlandse krant hoeft geen endorsement voor een Amerikaans kandidaat te geven. De NRC kan kritisch zijn naar zowel Obama als Romney. Met onderscheid en accentuering van uiteenlopende programmapunten. De krant doet zichzelf tekort als het zich in een dualistisch schema laat dwingen. Waarom zegt het niet dat de Amerikaanse democratie sinds president Bush onder druk staat en dat Obama een exponent van die tendens is? Door zo’n kader zou de positie en het gevaar van Obama veel beter geschetst kunnen worden dan nu gebeurt. In een kandidaat als frontrunner in een horserace. Maar Obama is meer dan dat.
Zoals het ook kritisch kan zijn naar meerdere kandidaten bij allerlei verkiezingen wereldwijd. Alleen voor Nederland neemt de NRC een bijzondere positie in. Ik begrijp niet waarom een ‘liberal’ krant Obama en zijn regering zou steunen. Van een ‘liberal’ krant verwacht ik juist het tegenovergestelde.
Of Romney het beter of slechter zou doen dan Obama op het gebied van burgerrechten en buitenlandse politiek weet ik niet op voorhand. Romney heeft de schijn tegen, maar de opening van president Nixon naar China had ook niemand verwacht. Voordeel van Romney zou kunnen zijn dat-ie het Pentagon en de CIA beter in de hand zou hebben. Waarbij de vraag blijft welke kant hij dan precies opgaat. Van Obama wordt gezegd dat-ie te afwachtend is. En da’s onvoldoende om het militarisme, en de verstrengeling van bedrijfsleven en overheid een halt toe te roepen.
Kortom, nog 4 jaar Obama zal de neergaande tendens van de afgelopen 4 jaar niet ombuigen. Bij Romney kan het beter worden, maar ook slechter. Met de mes op de keel zou ik de gok voor Romney nemen zonder enig vertrouwen in hem te hebben. Of in de huidige stand van de Amerikaanse democratie.
LikeLike
@George: Het interesse profiel wat je hier weer geeft is al zo breed dat 24 uur/dag mij te kort lijkt : -) Ik mis volgens mij overigens je werkelijke hobby’s zoals cultuurgeschiedenis en cultuurfilosofie: -))))))
Ik bedoelde overigens in een eerdere reactie met: = dat het NRC ….. beleid steunen = niet een ‘endorsement’. Ik had me blijkbaar wat onduidelijk uitgedrukt maar doelde meer op een gedeeld mens, maatschappij en wereldbeeld waardoor het beleid als logisch overkomt en “vergeten(?)” wordt het kritisch tegen het licht te houden juist omdat het bij de ‘Umwelt‘ of eigen politieke habitat past. In mijn optiek houdt je echter de meningen en het beleid van een ‘vriend’ of gelijkgestemde juist extra kritisch tegen het licht om op die manier maximaal van dienst te zijn. Het was dus een opmerking van mij voor het hebben van begrip voor….
Toch kan ik ook niet écht verontwaardigd worden als een journalist of krant niet datgene schrijft of doet wat ik van hem of haar verwacht. Ik kom niet verder dan vast te stellen dat bepaalde onderwerpen blijkbaar voor de schrijver op dat specifieke moment een lagere prioriteit hebben. Niet iets om boos over te worden, hoogstens een beetje teleurgesteld. Daarna gaat het leven met haar nieuwe uitdagingen gewoon door. Nieuwe uitdagingen met nieuwe kansen met nog steeds dezelfde min of meer gelijkgestemden personen.
Ik ben het met je eens dat een meer conservatieve kandidaat op het gebied van het laten ontdooien van spanningen met door de staat ervaren vijanden meer kans heeft. Maar dit komt natuurlijk omdat het de steun zal krijgen van meer progressieve krachten in het land terwijl andersom de progressieve krachten alleen maar tegenwerking en smeercampagnes kunnen verwachten. In mijn boek geen reden om iemand zoals bijv. Nixon of zijn politieke verwanten of nazaten te steunen. Ik vind dat eerder een teken van politiek verval dat te vuur en te zwaard bestreden moet worden om geen slaaf te worden van politiek cynisme.
En over de ‘ziekte’ cynisme gesproken: denk je echt dat Romney het Pentagon en/of de CIA (vergat je de FBI?) beter in de hand zal hebben dan een vier jaar ondertussen door de wol geverfde politiek leider? Romney zal in mijn ogen om te beginnen eerst zijn eigen stommiteiten uithalen voordat hij begrijpt waar de klappen van de zweep die hij voelt vandaan komen. En tegen die tijd is het weer verkiezingstijd. Ik denk dan ook dat Obama een betere kans heeft zijn beginnersfouten deels te herstellen. Na vier jaar zal hij zeker voldoende gepokt en gemazeld zijn in de interne politieke intriges – die geen mens buiten een kleine cirkel te zien krijgt – om tegenstanders (tijdelijk) uit te schakelen. Een KO wordt het in die cirkels natuurlijk nooit.
Met andere woorden, over het onderwerp wie het best geschikt is om de MACHTIGSTE MAN van de westerse wereld te worden verschillen we blijkbaar van mening : -)))
Het mooie daarvan is dat we nooit te weten zullen komen wie gelijk gehad zou hebben.
Wie het meest geschikt is de MACHTIGSTE PERSOON van de westerse wereld te worden weet ik zeker. Dat is Mw. Hillary Clinton. Dat zal ook niet iedereen met mij eens zijn, maar die hebben het dan allemaal (jammer voor ze) – ZEKER WETEN – bij het verkeerde eind : -)))))))))))))
Trouwens, ik hou het niet droog met Vera Lynn.
Silly?
LikeLike
@Jack
Mijn kritiek op de NRC gaat niet over een artikel, maar over een mentaliteit die ik meen te bespeuren. Ik illustreerde dat met een artikel, maar da’s redelijk toevallig. Een krant moet juist niet schrijven wat ik zou willen dat het schreef. Indachtig de boutade van Groucho Marx dat-ie nooit lid zou worden van een club waarvan-ie lid was. Ik verwacht bij zo’n krant antenne’s die wijd openstaan voor de berichten uit de tegenmacht. Zonder cynisme of Hollywood-isering (dus verpersoonlijking) van individuen die maatschappijkritiek bij voorbaat ondergeschikt maakt. Ik verwacht echter de directe koppeling naar kritiek op de staatsmacht, de samenwerking van overheden en bedrijfsleven, de inperking van de burgerrechten en het autisme van de politieke klasse.
Dat alles mis ik in de NRC. Het hoeft niet steeds alles opgesomd te worden, maar het moet de referentie zijn voor de verslaggeving. Ook commentaren die met kritiek op Obama komen blijven naar mijn idee hangen in partijpolitiek en geopolitiek. Waarschijnlijk een kwestie van een te nauw perspectief van specialisten die ingevoerd zijn op bepaalde terreinen en andere terreinen niet kunnen -of willen- verslaan. En verstaan. Daarom mijn roep om verjonging.
De FBI wordt gezien als een professionele dienst die werkt zoals het bedoeld is. Waar de CIA soms informatie komt halen als binnen- en buitenland elkaar raken. De CIA is politiek, professioneel en moreel uit het lood geslagen. Mede door toedoen van de politiek, mede door eigen onkunde en verkeerde prioriteiten. Daarom was ik de FBI niet vergeten.
Als Romney president wordt en het prima doet, dan weten we dat-ie het beter deed dan Obama. Ik geloof niet dat Obama zichzelf nog kan verbeteren in een tweede periode. Zijn zwaktes zijn groot. Maar hoe waarschijnlijk is dit scenario?
Vera Lynn vertegenwoordigt een voorbije tijd. En nog meer de herinnering aan een voorbije periode. Ik hou misschien wel te veel van deze periodemuziek om hier iets bij te voelen. Smaken verschillen.
LikeLike
Het is niet alleen dan de muziek, haar lichaamshouding vertelt zoveel meer.
LikeLike
Chase Madar: ‘Former officials of the Bush-Cheney administration have applauded Obama’s normalisation of the post 9/11 security state‘.
http://www.counterpunch.org/2012/10/12/how-obama-expanded-the-national-security-state/
LikeLike
Pingback: In kwestie Snowden laat NRC zich opnieuw misleiden | George Knight