Secularisme is geen vijand, maar juist een vriend van religie

Er bestaat veel misverstand over de vraag wat secularisme is. Het is geen atheïsme of vijand van religie. Vanuit religie of religieuze politiek wordt secularisme uit zelfprofilering vaak als vijandbeeld gebruikt. Secularisme en atheïsme zijn niet uitwisselbaar. De uitleg van Jacques Berlinerblau spreekt mij aan. Secularisme is een politiek idee dat kerk en staat gescheiden zijn. Meer is het niet. Secularisme spreekt zich er niet over uit of er wel of niet een God bestaat. Het kan en kan ook niet. Welbeschouwd doet het er niet toe. Omdat secularisme geen vijand van religie is, kunnen in het secularisme uiteenlopende religies naast elkaar bestaan. Zo opgevat zorgt secularisme voor meer vrijheid van godsdienst dan in situaties waar een staatsgodsdienst bestaat en andere religies verboden zijn. Zoals in Iran. Kortom, secularisme is dan geen vijand, maar juist een vriend van religie.

9 gedachten over “Secularisme is geen vijand, maar juist een vriend van religie”

Dat is een mooi standpunt, verdedigd vanuit de visie dat staat en kerk gescheiden kunnen zijn. Het vervelende is echter dat een aantal religies er van uit gaan dat staat en religie helemaal niet gescheiden kunnen zijn, zij menen dat de staat hun religieuze opvattingen moet volgen en dan zien ze secularisme als een vijand.

LikeLike

George, hoe kom je erbij dat in Iran andere religies verboden zijn? Wiki: The remaining 0.4% are non-Muslim religious minorities, including Bahá’ís, Mandeans, Hindus, Yarsanis, Zoroastrians, Jews, and Christians.[2] The latter three minority religions are officially recognized and protected, and have reserved seats in the Iran parliament.

http://en.wikipedia.org/wiki/Religion_in_Iran

Verder apprecieer ik dit standpunt. Je hoeft geen mysticus te zijn zoals Wittgenstein om zijn observatie dat de zin van de wereld buiten de wereld ligt voorzichtig en met enig voorbehoud te onderschrijven. Is het niet zo dat wij god vervangen hebben door een metafysica van de maatschappij? Kennelijk kunnen we niet anders. In ieder geval geloof ik niet in een identiteit van een ding (of van een mens) in zichzelf. Wat prozaïsch en min of meer ter inleiding door W. logisch-filosofisch als volgt neergepend: ik kan me de ruimte leeg voorstellen, maar niet het ding zonder de ruimte. Bij dit alles hoort een aardig opiniestukje:

Wees niet bang om onzin te spreken:

http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/3245467/2012/04/24/Wees-niet-bang-om-onzin-te-spreken.dhtml

LikeLike

@Wilm
Precies.

@Arjan
Ik nam Iran als voorbeeld omdat er geen twijfel -dacht ik- over de religieuze discriminatie bestaat. Ik had vergelijkbare landen kunnen noemen met een vergelijkbare dominantie van een leidende religie. Op internet is veel terug te vinden over het gebrek aan vrijheid van godsdienst in Iran. In de parktijk. Zie bv. p. 31-33:

Klik om toegang te krijgen tot iran580anglaisversiondef_3_.pdf

Ik vermoed dat Jacques Berlinerblau voor zijn betoog de metafysica wegsnijdt als ruis. De vraag waar de zin van het leven zou liggen introduceert de metafysica weer via de achterdeur. Ofwel, de metametafysica. Secularisme verdient het niet om meegesleept te worden in grote verhalen. Immers het terrein van religie. Of de filosofie. Voor het vlietende leven is simpel en rechtlijnig voldoende.

LikeLike