Het kersverse kamerlid voor de PvdA Keklik Yücel profileert zich met kamervragen. Over de discriminatie van vrouwen. Een onderwerp dat aandacht verdient. Maar er schort iets aan de vragen aan de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Paul de Krom. Ze draaien in cirkels of raken verstrikt in zichzelf.
Kerklik Yücel neemt een lange aanloop met de vraag of ‘de ongelijke beloning van vrouwen en discriminatie van zwangere vrouwen momenteel belangrijke kwesties zijn op het gebied van vrouwendiscriminatie’. Ja, om vergif op in te nemen. Of bedoelt ze dat het belangrijke kwesties zijn op het gebied van de arbeidsmarkt?
De volgende vraag is van het type breinbreker: ‘Kunt u bevestigen dat in de publieke sector vrouwen 6 procent minder verdienen dan vrouwen voor hetzelfde werk en dat dit percentage in het bedrijfsleven nog veel hoger ligt? Deelt u de mening dat dit onwenselijk is?’ Een raadsel wat hier gevraagd wordt. Zoiets als de vraag een kleur onder de 10 te noemen. Antwoord: woensdag. Een wenselijke vraag voor liefhebbers van absurdisme.
Zo kabbelen de vragen van Keklik Yücel door, meanderend door oneindig parlementair laagland. Ze stellen zinnige vragen over de achterstelling van vrouwen op de arbeidsmarkt aan de orde. Maar missen urgentie en scherpte. Achter de vragen schemert de tragiek van een kamerlid dat onvoldoende ondersteuning krijgt. Gezamenlijk moeten de 150 kamerleden maar eens vragen, nee eisen dat de Regeling financiële ondersteuning fracties Tweede Kamer verruimd wordt. Wat de man in de straat of populistische journalisten er ook van mogen vinden. Burgers hebben recht op urgente en scherpe kamervragen. En Kerklik Yücel ook.
Foto: PvdA-kamerlid Kerklik Yücel
George Knight 
Dit bedoel je toch ironisch, of niet? Me dunkt dat de financiële ondersteuning ruim voldoende is. Misschien zou een collectieve training voor nieuwe kamerleden kunnen worden verzorgd (analoog aan wat sommige gemeenten aanbieden), maar in principe zijn partijen zelf in staat hun mensen de kneepjes bij te brengen.
LikeLike
@Joke
Ik meen het serieus. Naar mijn idee is de financiële ondersteuning van kamerfracties in de Tweede Kamer onvoldoende.
LikeLike
Waar baseer je dat dan op? Ze kunnen n.b. een ondersteuner op redelijk hoog ambtenarenniveau inhuren, naast dat het kamerlid zelf al voldoende toucheert om wat in z’n mars te mogen hebben.
Deze mevrouw heeft meer een probleempje met vorm dan met inhoud, dus dan zou ofwel een cursus (eenmalig) ofwel een secretarieel medewerker dat op kunnen lossen.
En mocht het om inhoudelijke expertise gaan: volgens mij kunnen kamerleden gewoon gebruik maken van ambtenaren op ministeries om hen te helpen. (Gemeentelijk ligt dat anders: die hebben een eigen ambtenarenapparaat – maar dat is in mijn ogen verspilling en je creëert bovendien 2 aparte werelden.) En ze kunnen best een beetje gedegen fractiemedewerkers aantrekken, die moeten bij de gevestigde partijen toch ruim voorhanden zijn onder de leden.
LikeLike
Pijnlijk, maar ligt de oorzaak niet ergens ander temidden van de hectiek van een fors gegroeide fractie,waar beginnende, ambitieuze Kamerleden nog hun weg moeten zoeken, zoals Joke Mizée schetst?
Veel verontrustender is dat de PvdA fractie, vooruitlopend op de EU-top op 8/9 oktober en de Tokyo IMFC top 12/14 oktober en de G-20 top begin november, mede i.v.m. de door Barroso gelanceerde plannen voor ‘méér Europa’ in het EP, dáárover geen vragen heeft gesteld.
LikeLike
@Joke
Het verbaast me dat je vragen stelt over de ondersteuning van kamerleden. Aftredend kamervoorzitter Gerdi Verbeet heeft daar nog onlangs in haar afscheidsinterviews op gewezen. Ik geef haar gelijk. Kamerleden hebben doorgaans niet eens een fatsoenlijke administratieve ondersteuning. Laat staan dat ze hooggekwalificeerde onderzoekers in dienst kunnen nemen voor hun beleidsterrein.
Maar ze moeten wel optornen tegen ministeries met honderden ambtenaren die ze moeten controleren. Bestuurlijk en onderzoekstechnisch is het onjuist als ze van deze ambtenaren die ze moeten controleren afhankelijk zouden moeten zijn voor hun informatie. Voor het stellen van hun vragen. Dat werkt niet als het erop aankomt.
Dat gebrek aan middelen zie je het best aan de kamervragen. Die worden gevoed door nieuwsberichten, niet door eigen onderzoek. Dat Kerklik Yücel hierin haar vorm nog niet heeft gevonden neem ik haar niet kwalijk. Dat zijn aanloopproblemen. In deze fase komt het gebrek aan ondersteuning wel het duidelijkst naar voren.
@King Billy
Ik zie geen tegenstelling tussen het een en het ander. Het beleidsterrein van mw. Yücel is niet Europa.
LikeLike
Maar wat doen ze dan met dat geld, als ze zich niet eens behoorlijke administratieve ondersteuning verschaffen?
Ze moeten de minister controleren, niet diens ambtenaren. Ambtenaren staan ten dienste van ons allemaal. Voorzover ze een politieke kleur hebben, staat die tamelijk los van de zittende regering. Ook een minister kan daar tegenaan lopen (remember ‘Yes minister’).
Naast dat kamerleden gewoon gegevens op kunnen vragen, hebben de partijen ook nog eens een wetenschappelijk bureau dat vorstelijk gesubsidieerd wordt. En als je echt de onderste steen boven wil krijgen vraag je een parlementair onderzoek aan.
Laatst bij dat nieuwe WOB-voorstel bleek trouwens wel dat oppositiepartijen niet automatisch de stukken van de ministerraad ontvangen. Dat is natuurlijk van de zotte, dat ze daar moeite voor moeten doen.
LikeLike
@Joke
Ambtenaren die in dienst zijn bij een ministerie staan in een machtsrelatie tot de politieke leiding van dat ministerie. Dus je kunt er niet vanuit gaan dat ze kamerleden volledig inlichten. En daar gaat het om. Kamerleden moeten ook hun informatie uit diverse bronnen halen. Dat gaat verder dan een ministerie alleen.
Een wetenschappelijk bureau van een politieke partij is iets anders dan de ondersteuning van volksvertegenwoordigers. Dat zijn verschillende functies. Er is overlap maar het valt niet samen.
Hoe dan ook blijf ik bij mijn stelling dat Nederlandse kamerleden te weinig ondersteuning hebben en daarom minder effectief zijn dan je zou kunnen verwachten.
LikeLike
Ambtenaren zullen je altijd volledig inlichten, dat moeten ze. Je kunt alleen niet van ze verwachten dat ze hun mening daarbij geven – de vraag wat ze van een bep. beleidsvoorstel vinden is bv. niet aan hen besteed (soms wel, als je geluk hebt). Die mening moeten kamerleden zelf vormen vanuit hun eigen denk- en informatiekader.
Maar waar denk je nou concreet aan als je het budget voor de ondersteuning van kamerleden wil verhogen – aan nòg een medewerker ter ondersteuning, een eigen griffie-gebeuren voor de hele 2e kamer of iets anders? De vraag is dan telkens: waar haalt die persoon of instantie dan z’n informatie vandaan, en waarom zou dat iemand anders niet gelukt zijn.
LikeLike
@Joke
Het gaat er niet om wat ambtenaren op een ministerie denken, maar wat ze weten en mogen delen. Plat gezegd, het zijn ook maar boodschappenjongens. Het gaat erom dat kamerleden de politieke leiding van een ministerie direct kunnen counteren. En voor de informatievoorziening niet afhankelijk hoeven te zijn van degenen die ze moeten controleren. Dat wringt.
Ik denk concreet aan de bekostiging van zo’n vijf medewerkers per kamerlid. Zeg twee senior-medewerkers, een assistent en twee administratieve krachten.
LikeLike
Hallo zeg, da’s een forse bezetting. Is het dan niet handiger om per kamercommissie een staf aan te stellen? Anders gaat iedereen weer ’s het wiel lopen uitvinden. Maar waar moeten zij dan in jouw voorstelling de mosterd vandaan gaan halen? (Het is nl. mijn ervaring dat de griffie informatie bekomt via de gemeentelijke ambtenaren. In de praktijk fungeert het dus alleen maar als buffer, terwijl het zoveel handiger zou zijn als raadsleden gewoon met ambtenaren in contact zouden kunnen treden.) Je kan bv. net zo goed aan een groep studenten de opdracht geven gegevens boven water te halen. Het enige wat je in feite hoeft te doen is een goeie vraag formuleren.
Heus, ambtenaren moeten volledige info verschaffen. Je staat er versteld van wat voor onvermoede email-correspondenties bij een WOB-verzoek boven water komen. Nee, ik zie niets in het creëren van een 2e ambtenarenapparaat, als schaduw van wat er allemaal reeds is aan bureaucratie. Vergroting van de dienstbaarheid en transparantie, daar ligt de sleutel volgens mij. En verder: je kan wel vragen stellen en daarop een antwoord krijgen, wat mogelijk allerlei knelpunten blootlegt, maar vervolgens gebeurt daar verder niets mee. Partijen archiveren slecht en/of werken nieuwe mensen slecht in, waardoor je wel 1000 x hetzelfde vraag- en antwoordspel kunt herhalen. Als je kamerleden meer armslag wil geven, laat ze dan meer de agenda mogen bepalen. (Hoewel, er is al zo’n hausse aan spoeddebatten… Maar soms veegt een minister zomaar iets van de agenda zonder dat er protest volgt.)
LikeLike
@Joke
Ik begrijp je bezwaren niet. Breek me de bek niet open over griffie’s die vaak koninkrijkjes in zichzelf zijn. Daar heb ik slechte ervaringen mee. Je beweert toch niet dat de openbaarheid van bestuur in Nederland op een hoog peil staat? Te veel wordt toegedekt. Natuurlijk moet de transparantie met sprongen omhoog. Da’s niet in tegenspraak met meer ondersteuning voor kamerleden.
In je laatste zinnen geef je precies aan waarom kamerleden meer ondersteuning moeten hebben. Daarom kan ik je betoog nog minder volgen. Eigen onderzoek, en dan bedoel ik graven en doorgronden, van kamerleden is een manier om de agenda te veranderen. Nu volgen kamerleden het nieuws, de kameragenda en de ministers. Zelden tot nooit zorgen ze eigenhandig voor een doorbraak. Met meer ondersteuning is dat binnen handbereik. Zo zou ik wel eens eigen diepgaand onderzoek van kamerleden -en hun staf- over de JSF willen zien.
LikeLike
Wat typisch is voor de Nl. openbaarheid, is dat je alles eruit moet trekken. Het ligt ook nooit paraat, het moet eerst wekenlang bij elkaar gesprokkeld worden. Maar is het er dan eenmaal, dan heb je ook wat. Beschikbaarheid van informatie zonder erom te hoeven vragen, zou veel onderzoek achteraf overbodig maken.
“In je laatste zinnen geef je precies aan waarom kamerleden meer ondersteuning moeten hebben.”
Wat ik bedoel is: er is een kamervraag geweest, daar bleek iets uit, maar vervolgens komt het niet op de agenda. Daar kan geen parlementair medewerker iets aan veranderen, dat is iets tussen ‘de machten’ onderling. Maar als het schip dan strandt, is al die inspanning ook voor niets geweest. Zoals ook de inkomens-discriminatie van vrouwen vast al vele, vele malen onderzocht en aan het licht gekomen is.
LikeLike
@Joke
Overbodige of niet goed geredigeerde kamervragen brengen een beleidsterrein niet verder. We verschillen van mening dat meer ondersteuning van kameleden hierin verandering kan brengen.
LikeLike
Pingback: Aanpak van eerwraak en vrouwenonderdrukking; hoe lang nog? « George Knight