Update 16 maart: Diederik Samsom is de nieuwe partijleider van de PvdA. Hij is met 54% van de stemmen gekozen. Eerder besteedde ik enkele malen aandacht aan hem omdat-ie zo opzichtig en ongeduldig aan de weg timmerde. Nu komt zijn kans. Hieronder zei ik: ‘Hij claimt de sociaal-democratie. Hoe hij een en ander gaat realiseren blijft onduidelijk.’ Hopelijk heeft-ie zonder de schaduw van Job Cohen zijn programma in zijn energieke campagne aangescherpt. Zijn standpunt om niet volgens de Europese normen te bezuinigingen komt dubbelhartig op me over. Ik zie er geen PvdA in die terug naar het centrum koerst. Ik ben benieuwd.
Tweede Kamerlid en PvdA’er Diederik Samsom is ‘woordvoerder milieubeleid en houdt zich verder bezig met duurzaamheid, klimaat en energie, langzaam verkeer, spoorwegen en grote railprojecten’. In een stuk in de NRC gaat-ie in op de basis die op orde moet zijn. De bewerking van een speech in Zwolle. Motto is dat onze publieke voorzieningen moeten worden verstevigd. Eerder viel Samsom op door zijn opmerking in 2009 dat de PvdA in deplorabele staat verkeert en zijn pleidooi om Marokkaanse jongeren harder aan te pakken.
De ‘rode ingenieur‘ Samsom is een realistische fundamentalist. Hij was secretaris campagne en strategie en moest twee nederlagen slikken: de verkiezingen voor de Tweede Kamer van juni 2010 en de daarop volgende onderhandelingen waardoor de PvdA buiten de regering bleef. Samsom geeft een nieuwe invulling aan de nederlagenstrategie. Hij profileert zich met de wetenschap dat wat-ie zegt niet op een meerderheid binnen de PvdA kan rekenen. Maar toch past het in de ‘verlinksing’ die Job Cohen in zijn Kerdijk-lezing aankondigde.
Opvallend is dat Samsom breekijzer mag spelen in een partij die stagneert in denken en de schijn van consensus ophoudt. Wie het NRC-stuk of de speech leest ziet waar Samsoms vrijheid om te spreken ophoudt, maar ook dat het afgestemd is met de partijleiding. Hij loopt op eieren waar het gaat om het functioneren van de PvdA. Als kamerlid speelt-ie de timmerman die geen hamer heeft en na een lang betoog tot de conclusie komt dat het om de spijkers gaat. Diederik Samsom stopt waar iedereen popelt om zijn aanpak te horen.
Met Samsoms analyse is weinig mis. Hij billijkt waarom PvdA-stemmers geen PvdA meer stemmen. Ze liepen weg omdat het mis ging aan de basis. Op straat, school, verzorgingstehuis en bij het gemeenteloket. De directeur van het verzorgingstehuis rijdt weg met 4 ton per jaar. Maar de verzorging wordt uitgekleed. Mensen aan de onderkant worden in de steek gelaten. Samsom keert zich met dit oude verhaal tegen de schaalvergroting. Hij claimt de sociaal-democratie. Hoe hij een en ander gaat realiseren blijft onduidelijk.
Foto: Bedankt voor uw stem, campagne, 10 juni 2010.
En inderdaad, onze liberale vrienden, hoewel altijd kritisch op de omvang van de staat, zijn niet uit hetzelfde hout gesneden. Zij streven iets anders na, hun droombeeld is de volmaakte ‘meritocratie’, de samenleving waarin het ideaal van gelijke kansen voor iedereen gerealiseerd is.
————————————-
Jammer George,de praktijk brengt ons toch wat anders.
Roberto
LikeLike
@Roberto
En de vraag is of de sociaal-liberalen of de sociaal-democraten het beste dat streven naar de volmaakte meritocratie beantwoorden. Dat gaat trouwens niet over gelijke kansen voor iedereen, maar om de kansen naar verdienste. Ook de sociaal-democraten streven niet naar gelijke kansen voor iedereen.
LikeLike