De in Londen wonende Australische choreograaf en theatermaker Lloyd Newson’s heeft een documentair-achtig dansstuk gemaakt dat vragen stelt over de multiculturele samenleving. Waar eindigt de bescherming van culturele tradities en begint de verdediging van mensenrechten? Ofwel, zijn mensenrechten absoluut?
Volgens een verslag van SBS WorldNews is het politieke stuk Can We Talk About This? gebaseerd op interviews met onder andere Salman Rushdie, Christopher Hitchens and Ayaan Hirsi Ali. Na de Australische wereldpremière komt het stuk ook naar Europa.
Dit is de relevantie van cultuur waarop staatssecretaris Zijlstra waarschijnlijk zit te wachten. Lloyd Newson stelt de Westerse tolerantie voor intolerantie door islamisten aan de orde. Hij ziet de achterstelling van vrouwen en kinderen binnen de islam uitgelegd als een culturele praktijk. Newson stelt hier mensenrechten tegenover die voor iedereen behoren te gelden. Hij valt trouwens niet de islam als zodanig aan, maar alleen deze praktijk. Hij pleit aan de ontvangende kant ook voor tolerantie.
Newson gaat voor een uitruil van rechten en plichten. Want de claim op eigen mensenrechten door moslims in Westerse samenlevingen kan niet leiden tot afwijzing door dezelfden van rechten voor homosexuelen of vrouwen. Hopelijk komt dit stuk naar Nederland en kan het dienen om het maatschappelijk debat over dit onderwerp op een hoger plan te brengen. Want scheefgroei en onrecht die Lloyd Newson aan de orde stelt bestaan ook hier en worden onvoldoende aangepakt. Het is een schande dat ingezetenen om culturele redenen door de eigen groep en met medeweten van de overheden afgesneden worden van mensenrechten.
George Knight 
Gearge, je rent achter de realiteit aan. De MC maatschappij is volkomen mislukt; dat geeft england, australie, Amerika duitsland frankrijk en Nederland toe.
Voor buitenlanders is het simpel: aanpassen of wegwezen.
Het lef wat deturken hadden in DE om te zeggen: wij zijn hier nou een poosje, nou moeten de duitsers zich maar aanpassen aan ons, de claim in england dat ze wilden dat ze sommige wijken onder de sharia vielen gaven duidelijk aan wat bv EEN groep allochtonen wil; europa overnemen.
met de 182 nationaliteiten in NL doen we het niet slecht.
Een paar nationaliteiten en/of groepen geven problemen; simpele oplossing: aanpassen of wegwezen.
dat geldt voor moslims, voor criminele antillianen, voor zwaar criminele zigeuners.
Voor de rest: geen nieuws onder de zon.
De andere pakweg 175 nationaliteiten merk je niet dat ze er zijn.
De chinezen zijn een zeer belangrijke bijdrage voor NL
Maar die paar die last geven: weg ermee.
Niet zitten zeuren over cutuur.
Cultuur is ook dat dienstmeisje van khadaffi kokend water over haar hoofd gooien…
het is simpel zo als het is; het merendeel van de allochtonen past zich aan een paar groepen niet; niet meer mee praten of thee drinken, maar ze simpel voor de keus zetten; aanpassen of ticket naar huis.
LikeLike
Je titel: kunne we hierover praten?
Antwoord: nee dus.
LikeLike
@PHM
Ik probeer weer te geven wat het dansproject van Lloyd Newson inhoudt. En voeg daar mijn mening aan toe. Newson vraagt aandacht voor mensenrechten. Da’s wat-ie zegt: aanpassen. Dat betekent dat culturele tradities die tot ongelijkheid leiden niet langer zouden moeten kunnen worden getolereerd. Dat lijkt me een goede zaak, hoe men verder ook over de multiculturele samenleving denkt.
In de toelichting op zijn stuk is de in Engeland wonende Newson kritisch op de sharia zoals die in Engeland wordt gepraktiseerd omdat het tot parallelle rechtssystemen leidt die bepaalde burgers apart beoordeelt. Dat hoort niet in een rechtsstaat thuis. Daarom waarschuwt Newson om onder het mom van culturele tradities niet te wijken voor intolerantie, apartheid en mensenrechten met meerdere snelheden.
Veel kritiek op Europese overheden is terecht als ze vanuit een idee van nationalisme en protectionisme rechten voor bepaalde groepen inperken. Dat zou niet zo moeten zijn. In Nederland wordt de kritiek hierop teruggebracht tot kritiek op Wilders. Deels lijkt me dat terechte kritiek, hoewel in het publicitair-politieke spel de meningen van Wilders vaak worden vertekend en gereduceerd. Maar da’s de makkelijke kritiek die goed in de markt ligt.
De moeilijke kritiek is wat Lloyd Newson verwoordt. Die gaat over de opstelling van de minderheden zelf die vaak elementen van intolerantie bevat. Omdat het doorgaans verscholen gaat achter religieuze dogmatiek en raakt aan de inhoudelijke kant van de religie is het lastig traceerbaar en corrigeerbaar. Ofwel, de overheden branden hun vingers er liever niet aan. Met als gevolg dat er reservaten ontstaan binnen onze samenleving waar andere rechten worden getolereerd. Waarbij de zwakkeren binnen de minderheden het slachtoffer zijn. Maar ook de onderdrukkers binnen de minderheden die hun gedrag niet kunnen corrigeren.
Ik pleit eveneens Newson voor een uitruil van rechten en plichten. De overheid spreekt de intentie uit om zonder voorbehouden en aarzelingen de mensenrechten volgens de EHRM-verdragen en dergelijke uit te voeren. Waarbij wel de instroom in onderling politiek overleg vastgesteld moet worden. En alle maatschappelijk organisaties spreken precies datzelfde uit. Zodat een islamitische of gereformeerde leider namens de eigen religieuze organisatie geen uitzonderingen kan laten bestaan die niet in lijn zijn met de mensenrechtenverdragen en de rechtsstaat. Hetzelfde geldt voor levensovertuigingen. Elke maatschappelijke organisatie die dat in theorie of praktijk weigert wordt vervolgens elke geldelijke, facilitaire, politieke en maatschappelijke overheidssteun geweigerd.
Dit scenario lijkt me doodsimpel en goed realiseerbaar. Maar het politieke gekissebis komt nooit verder dan de strijd om de makkelijke kritiek. Zo blijft de moeilijke kritiek uit beeld en verloopt de emancipatie van minderheden en van minderheden binnen minderheden onnodig traag.
LikeLike
Helemaal mee eens. Het benadrukken en handhaven van mensenrechten is de plicht van elke overheid. Maar de praktijk is uiterst weerbarstig. Op het slagveld waar universele rechten van de mens strijden met culturele tradities hoop ik dat de mensenrechten zullen winnen. Uiteindelijk gaat het er mijns inziens om dat we een samenleving krijgen waarbinnen het “lijden” van de mens zoveel mogelijk wordt geneutraliseerd door het kiezen van de juiste wegen. Een juiste weg is m.i. het benadrukken en handhaven van de universele rechten van de mens. Maar zuiver filosofisch gezien is het natuurlijk ook maar een waarheid zonder hoofdletters.
Groet.
LikeLike
je zou ook kunnen zeggen dat het specifiek gaat om waarden als gelijke kansen en bejegening, en volwaardige, evenredige en zelfstandige participatie van vrouwen, mannen, jongeren, ouderen, heteroseksuelen, homoseksuelen, autochtonen, allochtonen, gezonden, chronisch zieken, gehandicapten enz.
waardoor:
1) discriminatie via algemeen anti-discriminatiebeleid aangepakt kan worden
2) emancipatie via specifiek emancipatiebeleid per doelgroep kan verlopen
3) participatie via algemeen diversiteitsbeleid kan verlopen
alledrie beleidskeuzes zijn centraal en lokaal mogelijk en reeds aangezet, maar men heeft nooit doorgepakt. Multicultarilisme kan ermee genegeerd worden, want het gaat niet om de positie of recnten van de ene tegenover de andere cultuur, maar om de positie en rechten van alle individuen, burgers, inwoners enz. Leidend daarin is de liberale democratie en de liberale rechtsstaat!
LikeLike
@Reinjohn
Dank voor je commentaar. Ik ben het er graag mee eens. De praktijk is zeker weerbarstig. Allerlei belangen zijn groot. Een begin is de intentie om de mensenrechten voorop te zetten. De uitvoering op alle niveau’s komt dan later.
@Artafterallart
Precies, men is blijven hangen en heeft nooit doorgepakt. Je laatste zin lijkt me de sleutel. Partijen als CDA en PvdA zijn in het communtarisme, zeg maar gemeenschapsdenken gesmoord. Zodat een goed middel tot emancipatie van achterstandsgroepen is gefixeerd en is verworden tot politieke marketing. En als dan de VVD haar individualisme inruilt voor anti-multiculturalisme dan is er geen enkele gezaghebbende politieke stroming meer die de mensenrechten in het denken centraal zet. Waarbij het handelen nog niet eens aan de orde is gekomen.
LikeLike
de (des)kundigheid van bestuurders en politici is vaak flinterdun
ze papegaaien maar wat als het om een doorwrochte visie gaat, strategie en beleid
als beleids- of stafmedewerker kun je ze nog zo goed voor ze koken
zij eten alleen hun krenten uit je pap
du moment je als projectleider ze dreigt te overtroeven
wordt je slinks onderuitgehaald
en blijkt het streven naar zelfbewuste ambtenaren een smoes
is men zelfs in staat loyaliteit boven integriteit te stellen
bijna verlang je naar een corporatistische staat om door te pakken…
LikeLike
@Artafterallart
Je hebt gelijk. Bestuurders koersen doorgaans niet op inhoud. In een corporatistische staat wordt de verantwoording weer te vroeg genomen zodat inspraak een afgeleide van eenheid wordt. Gewoon meer burgers als burgers aan tafel, zou dat geen begin zijn?
LikeLike
die corpor. staat zou je aan projecten kunnen toewijzen,
waarin burgers participeren in de stuurgroep
ze hebben dat tendele gedaan met zg taskforces,
maar vergeten om de regie met burgers te delen
en de taskforce het budget in handen te geven
met mandaat op zak van gemeenten en provincies
LikeLike
Tegenwoordig ben ik geneigd om te roepen: ‘it’s the tribalisme, stupid”
De islam heeft tribale gebruiken uit de zevende eeuw vastgelegd. Dat patroon zit diep verankerd in de meeste moslims.
Dat betekent dat het veel hardnekkiger is dan we lang hebben gedacht.
LikeLike